نجوم وفضا

سیارک 2013UV3 بامداد روز چهارشنبه از فاصله ایمن از بین زمین و ماه عبور کرد.

 ایسنا، بر اساس اطلاعات آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL)‌ ناسا، سیارک 2013UV3 با پهنای 12 تا 27 متر نخستین بار در تاریخ 25 اکتبر (سوم آبان) رصد شد. برنامه اجرام نزدیک به زمین ناسا با انتشار بیانیه یی اعلام کرد که این سیارک در ساعات پایانی روز سه شنبه 29 اکتبر (بامداد چهارشنبه به وقت تهران) از داخل مدار ماه و از فاصله 384 هزار کیلومتری زمین عبور کرد.

 در نزدیک ترین فاصله تا زمین، این سیارک در فاصله 283 هزار کیلومتری قرار گرفت که 0.7 فاصله زمین تا ماه است.

 بدلیل اندازه کوچک، سیارک 2013UV3 جزو سیارک های بالقوه خطرناک برای زمین محسوب نمی شود.

 محققان ناسا از شناسایی حدود 30 درصد از 15 هزار سیارک نزدیک به زمین با پهنای بیش از 140 متر خبر می دهند؛ در حال حاضر بیش از یک میلیون اجرام نزدیک به زمین با پهنای 30 متر در فضا وجود دارند که تنها یک درصد آنها شناسایی شده اند.

 طی ماه جاری میلادی، دانشمندان و منجمان آماتور 122 جرم نزدیک به زمین و سه دنباله دار را شناسایی کردند و در سال 2013 نیز در مجموع 840 جرم نزدیک به زمین و 50 دنباله دار شناسایی شدند.

فضاپیمای «کاسینی» در جریان یک چرخش بلند در بالای سیاره زحل، موفق به ثبت یک تصویر چشمگیر از این سیاره و حلقه‌های آن به رنگ طبیعی شده است که اگر انسان در آن زمان در آنجا حضور داشت، به همان رنگ می‌توانست آنرا مشاهده کند.

 ایسنا، به گفته آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، این نمای با رنگ طبیعی که در روز 10 اکتبر(18 مهر) ثبت شده، به نمایش گروههای رنگی متفاوت از آب‌هوا در بالای سیاره زحل از جمله یک جریان درخشان موجدار از ابرها پرداخته که بنظر می‌رسد نشانگر برخی از پسامدهای یک توفان عظیم باشند که در اوایل سال 2011 به اوج شدت خود رسیده بود.

 هنگامی که فضاپیمای کاسینی در سال 2004 به زحل رسید، نیمه شمالی این سیاره از یک هاله آبی رنگ برخوردار بود چرا که در آن زمان، فصل زمستان در این نیمکره برقرار بود.

 اما با گردش فصول در سال زحل که 30 برابر سال زمینی است، تابستان به نیمکره شمالی بازگشته و رنگها تغییر کرده است. به گفته ستاره‌شناسان اکنون بیشتر رنگ طلایی بر این نیمکره غالب است.

 فضاپیمای کاسینی اکنون در یک مدار مورب قرار داشته که به آن اجازه تاب خوردن در بالای قطب شمال و زیر قطب جنوب این سیاره حلقه دار را داده است.

 این تغییر بزرگی است چرا که بیشتر سفر کاسینی شامل مدارهایی در اطراف صفحه استوایی بوده که اکثر حلقه‌ها و قمرهای زحل در آنجا واقع هستند.

آماتورهای علاقه‌مند به مونتاژ، تصاویر خارق‌العاده‌ای از زمین خلق کرده‌اند که در پی یک مانور تیرکمانی فضاپیمای جونو در اطراف سیاره ثبت شده‌اند.

 ایسنا، فضاپیمای جونو دو هفته پیش با سرعت 125.5 هزار کیلومتر در ساعت از کنار زمین عبور کرد که شتابی کافی برای عبور از کمربند سیارکی به سوی سیاره مشتری محسوب می‌شود و قرار است در سال 2016 به مدار آن وارد شود.

ادامه مطلب...

ادامه مطلب...

با تابش نور خورشید بر سطح قطب شمال بزرگترین قمر سیاره زحل، فضاپیمای کاسینی موفق به تهیه تصاویر جدید از دریاها و دریاچه‌های متان و اتان مایع بر سطح تیتان شده است.

 ایسنا، تصاویر جدید فضاپیمای کاسینی سرنخ‌های جدیدی از نحوه شکل‌گیری دریاچه‌ها و چرخه هیدرولوژیک شبه زمینی قمر تیتان را نشان می‌دهد.

ادامه مطلب...

ریوکان با جمعیت 3 هزار و 500 نفر به گونه ای در محاصره کوههای اطراف قرار گرفته که بین ماههای سپتامبر تا مارس نمی تواند پذیرای نور خورشید باشد.

صد سال پیش به همت فردی به نام " سام اید " برای بهره گیری از قدرت طبیعی آبشار این منطقه به منظور تولید کودهای شیمیایی شرکت موسوم به نورسک هیدرو تاسیس شد، و ازهمان زمان هم کارگران شرکت با سکونت دراین محل شهر ریوکان را ایجاد کردند.

ساکنان شهر و موسس شرکت نورسک هیدرو از آن زمان پی به مشکل کمبود نور خورشید در سکونتگاه خود پی بردند؛ ولی تحقق آرزوی آنان برای نصب آینه های غول پیکر صد سال طول کشید.

3 آینه 17 متر مربعی در ارتفاع 400 متری از شهر قرار است روز پنجشنبه این هفته رسما افتتاح شود.

این آینه ها که با هزینه ای معادل 610 هزار یورو ساخته و نصب شده است با بهره گیری از برنامه های رایانه ای به صورت مداوم مانند آفتابگردان به سمت خورشید حرکت می کند و نور خورشید را به مرکز شهر می تاباند.

ساکنان ریوکان البته در یکصد سال گذشته با کمی زحمت به مدد نصب یک تله کابین که آنان را در ساعاتی از روز به ارتفاعات منتقل می کرد، می توانستند از نورخورشید بهره برند.

داده‌های جدید که توسط مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا جمع‌آوری شده‌اند، نسبت دقیق دو شکل از گاز بی‌اثر آرگون در جو مریخ را نشان می‌دهد.

ایسنا، اندازه‌گیری های جدید توسط مریخ نورد کنجکاوی نه تنها به تأیید ریشه تعدادی از شهاب‌سنگ‌های کشف شده روی زمین کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند به محققان برای درک چگونگی و زمان از بین رفتن بخش عمده‌یی از جو مریخ و تبدیل شدن از یک سیاره گرم و مرطوب به بیابانی سرخ کمک می‌کند.

با درک میزان دقیق ایزوتوپ های سبک تر آرگون-36 در جو مریخ و مقایسه آن با ایزوتوپ های سنگین تر آرگون-38، دانشمندان قادر به تأیید ترکیبات شهاب سنگ های کشف شده بر روی زمین می شوند.

«سوشیل آتریا» از محققان دانشگاه میشیگان و نویسنده ارشد این تحقیق تأکید می کند: مطالعه مستقیم بر روی مریخ و مقایسه داده های کنجکاوی به حل اسرار شهاب سنگ های کشف شده روی زمین با ریشه احتمالی مریخ منجر می‌شود.

نتایج داده‌های مریخ‌نورد کنجکاوی نشان می‌دهد، نسبت آرگون در مریخ 4.2 است و شکل سبک‌تر آرگون فرارتر از ایزوتوپ سنگین تر است؛ اگر در تاریخچه حیات سیاره سرخ، جو آن از بین نرفته باشد، نسبت آرگون باید 5.5 باشد که مشابه وضعیت خورشید و مشتری با گرانش بیشتر است و این گرانش امکان فرار ایزوتوپ ها را فراهم نمی‌کند.

اما ابزار قدرتمند آنالیز نمونه در مریخ (SAM) مریخ نورد کنجکاوی اجازه اکتشافات دقیق تر را در سیاره سرخ فراهم کرده است.

به گفته «آتریا»، سایر ایزوتوپ‌های اندازه گیری شده توسط SAM از نظریه از بین رفتن جو مریخ حمایت می‌کند؛ آرگون روشن‌ترین نشانه از دست رفتن جو است؛ چراکه در تعامل یا تبادل با سطح مریخ نیست.

مریخ نورد کنجکاوی نمی‌تواند بطور مستقیم میزان جو از دست رفته سیاره سرخ را محاسبه کند و ناسا قصد دارد در مأموریت کاوشگر مریخ MAVEN که تا ماه نوامبر به فضا پرتاب خواهد شد، جو مریخ و تغییرات آن را مورد بررسی قرار دهد.

کاوشگر 650 میلیون دلاری MAVEN با هدف بررسی تغییرات جو سنگین دی اکسید کربن طی چند میلیارد سال به فضا پرتاب می شود؛ این کاوشگر در اندازه یک اتوبوس طراحی شده و پس از رسیدن به مریخ، در ارتفاع 128 کیلومتری با سرعت 20 هزار کیلومتر چرخیده و اقدام به جمع‌آوری داده از جو بالای این سیاره می‌کند.

نتایج این مطالعه در مجله Geophysical Research Letters منتشر شده است.

بر اساس جدیدترین داده‌های نجومی، تعداد سیارات فراخورشیدی کشف شده در مدار ستارگان دور دست از مرز یک هزار سیاره عبور کرد.

ایسنا، نخستین سیاره فراخورشیدی دو دهه پیش کشف شد، اما تأیید رسمی سیارات بیگانه در حال چرخش بدور یک ستاره عادی مانند خورشید تا سال 1995 میلادی بطول انجامید.

در پنج پایگاه داده مسئول جمع‌آوری اطلاعات سیارات فراخورشیدی، میانگین تعداد سیارت کشف شده تا 26 سپتامبر (چهارم مهر) بیش از 900 سیاره اعلام شده بود، اما روز سه شنبه 22 اکتبر (30 مهر) تعداد سیارات بیگانه کشف شده در پایگاه داده های اروپا از مرز یک هزار عبور کرد.

در وب سایت دایره‌المعارف سیارات فراخورشیدی (Extrasolar Planets Encyclopedia) با همکاری مرکز SuperWASP، تعداد سیارات بیگانه کشف شده از 999 به رقم 1010 رسید.

تمامی 11 سیاره فراخورشیدی تازه کشف شده در دوره‌های بین هشت تا کمتر از دو روز بدور ستاره میزبان در حال چرخش هستند که آنها را به ابر مشتری های بسیار داغ تبدیل می‌کند.

شمارش سیارات فراخورشیدی یک فرآیند دقیق نیست و تعداد این سیارات در پایگاه داده‌های مختلف، متغیر است؛ بطور مثال در نتایج قبلی تعداد سیارات فراخورشیدی در دایره المعارف سیارات فراخورشیدی 986، کاتالوگ سیارات بیگانه دانشگاه پورتو ریکو 986، آرشیو سیارات بیگانه ناسا 905، پایگاه داده سیارات بیگانه اوربیت 732 سیاره و کاتالوگ سیارات بیگانه اوپن 948 سیاره اعلام شده بود.

در مطالعات تکمیلی، بسیاری از سیارات تازه کشف شده در کلاس کوتوله های قهوه یی یا ستارگان گم شده جای می‌گیرند و طبیعتا از فهرست سیارات فراخورشیدی حذف می‌شوند که این مسأله علت تفاوت آمار در پایگاه داده‌های مختلف است.