نجوم وفضا

یک پژوهشگر و محقق نجوم گفت: آرزوی دیرین بشریت درباره زندگی کردن در دیگر کرات تا 10 سال آینده به تحقق می‌پیوندد و ثبت نام برای زندگی در کره مریخ از سال 2013 میلادی آغاز می‌شود.


عمران مرادی در گفت‌وگو با فارس در اصفهان ‌با اشاره به اینکه نیل آرمسترانگ که در روز چهارم شهریورماه فوت کرد آرزوی بشریت برای قدم نهان بر کره ماه را تحقق بخشید، اظهار کرد: تا پیش از سفر انسان به ماه این موضوع باورنکردنی به نظر می‌رسید اما امروزه اینگونه سفر به فضا امری عادی شده است به گونه‌ای که انسان‌ها به فکر سفر به مریخ افتاده‌ا‌ند.
وی ادامه داد: اگر در پروژه سفر به مریخ مشکلی پیش نیاید افرادی که برای این سفر انتخاب می‌شوند به مدت 10 سال تحت تعلیم قرار می‌گیرند و در شرایط سختی مشابه مریخ زندگی می‌کنند تا توان آنها برای زیستن در کره مریخ آزمایش شود.

 
این کارشناس نجوم تاکید کرد: در طول این 10 سال همچنین مریخ‌نوردها و روبات‌ها اتاقک‌هایی برای سکونت این افراد در مریخ آماده می‌کنند و مواد غذایی و وسایل لازم نیز به این کره سرخ فرستاده می‌شود.
وی با بیان اینکه این سفر بلیط برگشت ندارد، تصریح کرد: پس از آماده شدن شرایط نخستین گروه چهار نفره مهاجران زمینی به مریخ سفر می‌کنند و شرایط را برای سفر بقیه گروه‌ها آماده می‌کنند که البته این مسافران مریخ باید تا آخر عمر در کره مریخ زندگی کنند.مرادی با بیان اینکه جو مریخ بسیار رقیق‌تر از جو زمین است، تاکید کرد: این افراد تحت شرایط حفاظت شده، در محیط‌های سربسته و با استفاده از کپسول‌های اکسیژن زندگی می‌کنند.

 
وی افزود: البته این افراد گازهای مورد نیاز برای زندگی خود را از جو مریخ جداسازی کرده و با استفاده از این گازهامی‌توانند  آب نیز تولید کنند، این در حالی است که چنین کارهایی در ماه به دلیل نداشتن جو امکان‌پذیر نیست و باید اکسیژن از زمین به آنجا منتقل شود.این کارشناس نجوم گفت: شرایط زندگی در مریخ سخت است و این افراد امکان استفاده از هوای آزاد این سیاره را ندارند.
وی اضافه کرد: به احتمال قوی مسافران اولیه مریخ از میان افرادی انتخاب می‌شوند که شرایط ذهنی، جسمانی و مهارت‌های لازم را دارا باشند و با اعزام آنها و دیگر گروه‌ها به این سیاره یکی دیگر از آرزوهای بشریت نیز به تحقق می‌پیوندد.

محققان ناسا با کمک داده‌های آب وهوایی مریخ نورد کنجکاوی، تغییرات جوی در سیاره سرخ را مورد مطالعه قرار دادند.

 در طول 12 هفته نخست فرود مریخ نورد کنجکاوی در نزدیکی دهانه گیل مریخ، محققان داده‌های بیش از 20 حادثه جوی با حداقل یکی از مشخصه‌های تغییر جهت وزش باد، تغییر سرعت باد، افزایش دما و سیر نزولی تابش های فرابنفش را مورد بررسی قرار دادند.

بررسی تغییرات جوی سیاره سرخ با کمک ابزار «ایستگاه نظارت زیست محیطی مریخ نورد» (REMS) کنجکاوی انجام می شود.

توفان‌های گذرا، نقشه بادها در دامنه، بررسی تغییرات روزانه و فصلی در فشار هوا و تغییرات مداوم در تابش‌های سطح مریخ از جمله مهمترین داده‌های جمع‌آوری شده توسط کنجکاوی است که بدقت مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.

«مانوئل دلا توره» محقق اصلی ابزار REMS مریخ نورد کنجکاوی تأکید می کند: گرد و غبار در جو، نقش اصلی را در تغییرات آب و هوایی مریخ ایجاد می‌کند و وقوع توفان باعث گرم شدن جو این سیاره می شود.

«دلا توره» خاطرنشان می‌کند: رصد بادها و الگوهای تابشی با کمک ابزار هواشناسی کنجکاوی، به محققان برای درک بهتر شرایط محیطی و تفسیر شواهدی در خصوص تغییرات جوی در طول حیات چندین میلیون ساله سیاره مریخ کمک می‌کند.

بر اساس اعلام آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا، مریخ نورد کنجکاوی پس از حدود یک ماه استقرار در منطقه «راکنست» (Rocknest)‌، طی چند روز آینده دور جدید گشت زنی در سطح سیاره سرخ را آغاز خواهد کرد.

 بر اساس برنامه‌ریزی جدیدی که به تازگی منتشر شده، حرکت بعدی ناسا در سیاره سرخ، تمرکز بر برگرداندن نمونه‌های سنگی مریخ به زمین خواهد بود؛ ماموریتی که شاید به صورت همکاری میان یک روبات و یک فضانورد انجام شود. گنجاندن انسان در ماموریت جمع‌آوری نمونه‌های فضایی ما را مطمئن می‌سازد که از نمونه‌ها به خوبی حفاظت می‌شود و همچنین می‌تواند به زمان‌بندی و محدودیت‌های بودجه‌ای ناسا برای ماموریت‌های مریخ معنا ببخشد.
به گزارش پاپ‌ساینس، گزارش نهایی گروه طرح‌ریزی برنامه مریخ ناسا (MPPG) که سه‌شنبه گذشته منتشر شد، گزینه‌های مختلفی را مطرح کرده است که ناسا می‌تواند برای بازگرداندن نمونه‌های سنگی مریخی به یک پایگاه علمی زمینی دنبال کند، برنامه‌ای که یکی از کلیدی‌ترین اهداف فهرست اولویت‌های ناسا در سال 2011 / 1390 را تشکیل می‌دهد. ناسا گزینه‌های پیشنهادی MPPG را امتیازبندی خواهد کرد، اما تا قبل از سال 2013 / 1392 و زمانی‌که رئیس ناسا تقاضای بودجه مالی سال 2014 / 1393 سازمان را منتشر می‌کند، نتیجه را اعلام نخواهد کرد.

ادامه مطلب...

بر اساس آخرین یافته‌های مریخ‌نورد کیوریاسیتی، خاک سیاره مریخ بسیار شبیه خاک‌های آتشفشانی هوازده هاوایی است. مواد معدنی موجود در خاک مریخ ترکیبی مشابه مواد بازالتی زمینی دارند.

ادامه مطلب...

 داده‌های ارسال کیوریاسیتی نشان می‌دهد که شدت پرتوهای کیهانی در سطح سیاره سرخ در حد ایستگاه فضایی بین‌المللی است و برای انسان مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند. اما آیا این موضوع تأثیری در کاهش نگرانی ما برای رفتن به سیاره سرخ خواهد داشت؟

ادامه مطلب...

چشم‌انداز تازه کهکشان راه شیری، گذشته‌ای پر آشوب و پایانی سخت را به تصویر می‌کشد. چشم‌اندازی که کاملا بر خلاف تصور قبلی اخترشناسان است که کهکشان‌ها را مکان‌هایی نسبتا آرام و ساکت می‌دانستند.

ادامه مطلب...

محققان فرضیه‌ای در خصوص خارج شدن زمین از مدار خود در اثر برخورد یک ستاره گم شده را مطرح کرده‌اند.

 چرخش زمین در زاویه هفت درجه ای خارج از خط استوای خورشید همیشه برای محققان سوال برانگیز بوده است.

فرضیه‌ای که به تازگی در این خصوص مطرح شده نشان می دهد که گرانش یک ستاره سیار در نزدیکی منظومه شمسی باعث خروج سیارات از مدار خط استوای خورشید شده است.

دکتر «کنستانتین باتیگین» از محققان مرکز فیزیک نجومی هاروارد - اسیمت سونیان در دانشگاه کمبریج اظهار می‌کند: خورشید در زمان شکل‌گیری منظومه شمسی احتمالا دارای یک ستاره همسایه جوان و سرگردان بوده است که گرانش این ستاره باعث خروج سیارات از مدار خط استوای خورشید شده است.

وی خاطر نشان می‌کند: معتقدم جایی در کهکشان راه شیری، ستاره‌ای وجود دارد که گرانش آن باعث انحراف هفت درجه‌ای زمین از مدار خط استوای خورشید شده است.

«جاش وین» از محققان نجوم موسسه فناوری ماساچوست (MIT) نیز فرضیه مطرح شده را ایده‌ای قابل پذیرش دانسته و معتقد است، با استفاده از ابزار پیشرفته نجومی می‌توان سیستم‌های چند سیاره‌ای و درستی فرضیه دکتر «باتیگین» را مورد بررسی قرار داد.

نتایج فرضیه جدید محققان در مجله Nature منتشر شده است.

ادامه مطلب...

مدیران برنامه آخرین هواپیمای نظامی تجربی بدون سرنشین آمریکا که برای پرواز در شش برابر سرعت صوت طراحی شده از طرح پرتاب آزمایشی آن در سال آینده خبر دادند.

به گزارش ایسنا، سومین پرواز آزمایشی هواپیمای Waverider یا X-51A چند ثانیه پس از پرواز در ماه اگوست بر روی اقیانوس آرام از هم گسست. مقامات نیروی هوایی آمریکا در حال حاضر در مورد امکان پرواز هواپیمای چهارم و زمان آن اظهار بی‌اطلاعی کردند.

نتایج اولیه از بررسی بر روی دلیل بروز مشکل در پرواز ماه اگوست نشان داده که یک مساله ارتعاش تصادفی باعث شده یکی از باله‌های کنترل کننده زودتر مستقر شود؛ اگرچه هنوز مشخص نشده که آیا این امر دلیل اصلی آن بوده یا یک اختلال نرم‌افزاری یا قدرتی باعث آن بوده است.

هواپیمای Waverider برای دستیابی به سرعت شش ماخ یا بالاتر طراحی شده بود که شش برابر سرعت صوت بوده و مسافت میان نیویورک تا لندن را در کمتر از یک ساعت طی خواهد کرد. تحلیلگران گفته‌اند که ارتش آمریکا قصد دارد از این برنامه برای ساخت موشک‌های دارای کلاهک غیرهسته‌یی جهت دستیابی به هر منطقه از جهان در کمتر از یک ساعت استفاده کند.

نتایج بررسی‌ها بر روی آزمایش ناموفق سال جاری قرار است تا نیمه ماه دسامبر تکیمل شود. به گفته کارشناسان، در حال حاضر مهندسان آخرین هواپیمای آزمایشی این برنامه را برای اواخر بهار یا اوایل تابستان 2013 اصلاح کرده‌اند.

چهار هواپیمای X-51A برای ارتش آمریکا ساخته شده که به گفته نیروی هوایی، تنها یکی از آنها توانسته مدت بیش از سه دقیقه را در سرعت نزدیک به پنج برابر سرعت صوت در یک پرواز آزمایشی در سال 2010 به ثبت برساند. این هواپیماهای تجربی قرار است در پایان پروازها سقوط کنند و بازیافتنی محسوب نمی‌شوند.

پس از جدا شدن از یک بمب‌افکن B-22، یک تقویت‌کننده موشک سوخت جامد در مرحله ابتدایی پرواز هواپیما مورد استفاده قرار می گیرد تا با کشیدن هوا به داخل در زمان حرکت رو به جلو بتواند سرعت را بالا ببرد. هزینه این هواپیماها به دلیل محرمانه بودن بخش زیادی از این برنامه نامعلوم باقیمانده است.

ناسا در سال 2004 توانست با یک هواپیمای دارای قدرت جت به سرعت 9.6 ماخ یا حدود 11 هزار کیلومتر در ساعت برسد اما دستگاه مورد استفاده آن موسوم به X-43 تنها برای چند ثانیه پرواز کرد و موتور مسی آن نتوانست در برابر این سرعت مقاومت کند.

مهندسان امیدوارند که هواپیمای مافوق صوت X-51A بتواند برای پنج دقیقه به پرواز ادامه دهد. برای محافظت از این هواپیما در برابر حرارت بسیار زیاد از کاشی های عایق استفاده شده که بر روی شاتل‌های فضایی ناسا نیز نصب شده بود. پرواز مافوق صوت معمولا از سرعت پنج ماخ آغاز می‌شود که پنج برابر سرعت صوت است.

منبع : کنجکاو

تصاویر ماهواره‌ای معمولا تصاویر فوق‌العاده‌ای از دریچه‌ای که زمین از فضا دیده می‌شود در اختیار ما قرار می‌دهد اما حالا نظر شما در مورد صدا چیست؟ اگر مانند ما به این شعر معروف ایرانی اعتقاد داشته باشید که "تنها صداست که می‌ماند" باید به عرض شما برسانم که واقعا با شنیدن صدای زمین از فضا شما هم به همین نتیجه غریب خواهید رسید.

سازمان فضایی آمریکا، ناسا، به تازگی فایل صوتی را منتشر کرده است که در واقع صدای پدیده‌ای است که آن را کروز می‌خوانند و صدای سیگنال‌های رادیوئی حاصل از امواج پلاسمائی است که در کمربند تشعشعی کره زمین یافته می‌شود. این صدا توسط دو کاوشگر فضایی که در حال حاضر و در ماموریتی دو ساله در کمربند تشعشعی کره زمین به سر می‌برند ضبط شده است.

کریگ کلتزینگ از دانشگاه آیووا در این خصوص می‌گوید: این صدا همان چیزی است که از کمربندهای تشعشعی زمین شنیده می‌شود و مثل آن است که ما در گوش‌های یک انسان آنتن‌های رادیوئی نصب کرده باشیم. وی صداهای ضبط شده جدید را یکی از واضح‌ترین نمونه‌ها می‌داند و خاطرنشان می‌کند که حتی می‌تواند از این پس این موضوع بهتر باشد چرا که به دلیل قرارگیری دو کاوشگر با دو گیرنده مجزا می‌توان صدایی استریو را از فضا ضبط کرد.

منبع : خوارزمی