نجوم وفضا

کارشناسان ناسا با تحلیل تصاویر ارسالی فضاپیمای وایز اعلام کرده‌اند حدود 4700 سیارک بالقوه خطرناک در اطراف زمین وجود دارند که می‌توانند با برخورد به سطح زمین، فاجعه‌ای به بار بیاورند.

سیارک‌های بالقوه خطرناک که PHA (مخفف عبارت potentially hazardous asteroids) نیز نامیده می‌شوند، صخره‌هایی سرگردان در منظومه شمسی هستند که در حرکت مداری خود به فاصله نزدیک‌تر از 8 میلیون کیلومتری از زمین می‌رسند (فاصله متوسط زمین تا ماه چهارصدهزار کیلومتر است) و آن‌قدر بزرگ هستند که بتوانند سالم از جو زمین عبور کنند و در برخورد با سطح زمین، به مناطق وسیعی از زمین آسیب وارد کنند.

ادامه مطلب...

تا به حال اخترشناسان تصور می کردند که ابرسیاه چاله ها می توانندتنها بر منطقه اطراف خود تأثیر بگذارند. یک همکاری علمی از طرف دانشمندان در مرکز تحقیقاتی هیدلبرگ نشان داد که گازهای سرگردان در فضا قادرند اشعه گامای منتشر شده از سیاه چاله ها را جذب کنند و به شدت گرم شوند. این نتیجه خیره کننده نقش بسیار مهمی را در شکل گیری ساختار کهکشان در عالم کیهانی ایقا می کند.

هر کهکشان، دارای یک ابرسیاه چاله در مرکز خود است. چنین سیاه چاله هایی می توانند اشعات بسیار پر انرژی گاما را منتشر کنند که به آن ها بلازار می گویند. بر خلاف تمام اشعات مرئی مانند نور و امواج رادیویی که به راحتی در عالم کیهانی جا به جا می شوند، اشعات گاما این چنین نیستند. تعامل این موج خاص رادیویی با نور مرئی که توسط کهکشان تولید می شود، آن را به ذرات پایه ای الکترون و پوزیترون تبدیل می کند. این ذرات با سرعت نور حرکت می کنند. در نهایت توسط گازهای سرگردان کند می شوند و انرژی آن ها به گرماتبدیل می شود. در نتیجه گازهای اطراف نیز کم کم گرم می شوند. در حقیقت گرمای گازهای نیمه متمرکز در آن منطقه 10 برابر بالاتر رفته و در مکان های با تمرکز بالا، بیش از صد برابر افزایش می یابد.

فضاپیمای روسی «سایوز» اواخر شب گذشته (دوشنبه) با همراهی سه سکنه جدید ایستگاه فضایی بین‌المللی، سفر دو روزه خود را به سوی این مدارگرد آغاز کرد.

 جو آکابا، ‌فضانورد ناسا، گنادی پادالکا و سرگئی روین روسی بر روی فضاپیمای سایوز TMA-04M از مرکز فضایی بایکنور قزاقستان در ساعت 11:01 به وقت محلی به سوی ایستگاه پرواز کردند.

این فضاپیما قرار است روز پنج‌شنبه به ایستگاه فضایی ملحق شود.

این فضانوردان به محض ورود جمع حاضر در ایستگاه را به شش تن خواهند رساند. دیگر همکاران آنها در ماموریت اکسپدیشن 31 شامل دون پتیت، فضانورد ناسا، آندره کویپرس هلندی و فرمانده اولگ کونوننکو هستند که از اواخر ماه آوریل به تنهایی کنترل ایستگاه را بر عهده دارند.

این پرواز ابتدا قرار بود در تاریخ 29 مارس صورت بگیرد اما یک تاخیر شش هفته‌ای برای انجام یک آزمون فشار بر روی فضاپیمای اولیه ساوز باعث تعویض آن با این نمونه جدید و پرتاب این فضانوردان در شب گذشته شد.

گروه جدید قرار است برای چهار ماه در ایستگاه باقی مانده و در اواسط ماه سپتامبر به زمین بازگردند.

پادالکا در حال حاضر دو سابقه حضور طولانی‌مدت در ایستگاه را در پرونده خود داشته اما برای دو فضانورد دیگر این تجربه با سایوز کاملا جدید است.

آکابا پیش از این یکبار در ماموریت STS-119 شاتل دیسکاوری در سال 2009 به مدت دو هفته به تنهایی از ایستگاه دیدن کرده بود اما برای روین این تجربه اولین حضور در مدار خواهد بود.

آکابا، پادالکا و روین هر سه به عنوان مهندس پروازی به فرماندهی کونوننکو در ایستگاه حضور خواهند داشت.

یک سیارک عظیم در ابعاد یک اتوبوس مدرسه با عبور از داخل مدار ماه و بدون ایجاد خطری جدی، روز یکشنبه از کنار زمین عبور کرد.

 سیارک 2012 JU به پهنای 12 متر، روز یکشنبه 13 می (24 اردیبهشت) از فاصله 191 هزار کیلومتری زمین عبور کرد.

بر اساس گزارش برنامه «اشیاء نزدیک به زمین» ناسا در آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL)‌، فاصله این سیارک در داخل مدار ماه حدود 383 هزار کیلومتر بوده است. همچنین مدت زمان چرخش این سنگ فضایی بدور خورشید نیز در حدود 3.2 سال بطول می‌انجامد.

عبور سیارک‌هایی در این ابعاد، پدیده چندان غیر معمولی محسوب نمی‌شوند؛ در نخستین روز از ماه آوریل (13 فروردین) نیز سیارک عظیم 2012 EG5 به پهنای 46 متر از فاصله 230 هزار کیلومتری زمین عبور کرد.

اما این سیارک ها در مقایسه با سیارک 2005 YU55 در ابعاد یک شهر، بسیار سبک وزن و کوچک محسوب می‌شوند. این سیارک عظیم ماه نوامبر گذشته از فاصله 325 کیلومتری زمین عبور کرد و به گفته محققان بزرگترین نمونه‌ای است که از سال 1976 میلادی از کنار زمین گذر کرده است.

محققان تاکنون هشت هزار و 900 سیارک نزدیک زمین کشف کرده اند، اما تعداد این سیارک ها احتمالا بیش از این تعداد است. محققان برنامه اشیاء نزدیک به زمین ناسا و محققان نجوم بطور مستمر سیارک های بالقوه خطرناک برای زمین را مورد رصد قرار می دهند.

گفته می شود، اصابت سیارکی به پهنای 10 کیلومتر در 65 میلیون سال قبل با زمین باعث انقراض نسل دایناسورها شده است.

دبیر ستاد توسعه فناوری هوافضای معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، از پرتاب ماهواره «فجر» به عنوان چهارمین ماهواره بومی ایران، در اوایل خرداد ماه امسال خبر داد.

 مهندس مهدی فرحی در همایش بخش ویژه هوافضای دومین جشنواره فیلم‌های صنعتی که در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد، با اشاره به این‌که بهترین سرمایه‌های کشور، نیروی انسانی و مغزافزار است، اظهار کرد: یکی از مصادیق سرمایه‌های انسانی استفاده از نیروهای شایسته در فناوری‌های نوین است.

وی با بیان این که در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به بخش هوافضا شده است، یادآور شد: بعد از انقلاب، تلاش‌های خوبی در این حوزه صورت گرفت، به عبارتی طی سال‌های گذشته شاهد انجام اقدامات مناسب در جهت توسعه فناوری در چهار حوزه سازمان‌های صنایع هوایی، ‌فضایی، هواپیمایی و هوافضا بوده‌ایم.

ادامه مطلب...

ادامه مطلب...

تلسکوپ فضایی هابل در حال کشف معمای پیچیده پایان عمر ستارگان و اتفاقات پس از آن است. 
مرحله ای که ستارگان از سوخت اتمی خاموش می شود مرحله ماقبل سیاره ای سحابی نامیده می شود. عکس جدید هابل از ابرسحابی Egg یکی از بهترین زوایای مرحله دراماتیک زندگی یک ستاره را نشان می دهد .

مرحله ماقبل سیاره ای سحابی دوره ای کوتاه در یک چرخه تکاملی ستاره ای است و با سیارات هیچ تناسخی ندارد. در طی چند هزار سال، گرمای ستاره سالخورده در مرکز سحابی ، آن را گرم می کند، گازها را به جنب و جوش می اندازد و باعث درخشش این سحابی مانند سیاره ای درخشان می شود. زندگی کوتاه ماقبل سیاره ای سحابیی به این معناست که تعداد بسیار کمی از آن ها می تواند در دنیا وجود داشته باشد دیدن یکی از این سیارات بسیار نادر است.

علاوه بر این، این سیارات بسیار تار هستند، برای مشاهده آن ها به تلسکوپ هایی با قدرت و دقت بسیار نیاز است. ترکیب نادر بودن و تار بودن نشان می دهد که این مرحله به تازگی برای بشر شناخته شده است و سحابی Egg اولین این نوع بود که در 40 سال پیش کشف شد و بسیاری از اسرار این مدل هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد.

اعضای تیم ماموریت آزمایشگاه علمی مریخ ناسا برای ارتقای دانش خود از بهترین شیوه فعالیت مریخ‌نورد کنجکاوی در سیاره قرمز، به آزمایش یک کاوشگر در بیابان موهاوی کالیفرنیا دست زدند.

ادامه مطلب...

مدل کپسول سرنشین‌دار «دراگون» در ابعاد واقعی در نخستین نمایشگاه سالانه فناوری فضاپیماها در لس آنجلس رونمایی شد.

به گزارشخبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شرکت SpaceX‌ که قرار است بزودی کپسول «دراگون» را به عنوان نخستین فضاپیمای باری بخش خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب کند، از مدل سرنشین دار این فضاپیما رونمایی کرد.

تیمی متشکل از مهندسان ناسا و فضانوردان سابق شاتل فضایی کار بررسی کپسول فضایی سرنشین دار «دراگون» و قدرت مانور فضانوردان درون کپسول را مورد بررسی قرار داده‌اند

ادامه مطلب...

فیزیکدانان دانشگاه «لودویگ ماکسی‌میلیان» آلمان با همراهی محققان مؤسسه لائو لانگوین فرانسه موفق به ساخت عدسی‌هایی برای نورهای پرتو پر انرژی گاما شدند. عدسی‌ها بخشی از زندگی روزمره را تشکیل داده و از تمرکز بر حروف ریز تا نور ستارگان و ریزترین جزئیات ریزموجودات را می‌توان با آنها انجام داد؛ اما ساخت عدسی برای نور بسیار پر انرژی پرتو گاما به نظر ناممکن می‌رسید. اکنون فیزیکدانان با تولید این لنز بر این باورند که حوزه جدیدی از نورهای پرتو گاما را برای تصویربرداری پزشکی، شناسایی مواد اتمی غیرقانونی و خلاصی از ضایعات هسته‌ای معرفی کرده‌اند. شیشه یکی از مواد انتخابی برای لنزهای رایج بوده و مانند دیگر مواد، از اتمهایی برخوردار است که الکترونها در اطراف آنها می چرخند. در یک ماده مات، این الکترونها به جذب یا بازتاب نور می پردازند. اما در شیشه، الکترونها به نور ورودی با لرزاندن و بیرون راندن نور در جهت‌های مختلف پاسخ می‌دهند.

ادامه مطلب...