نجوم وفضا

 تحلیلهای ریاضیاتی از نمونه های بدست آمده از خاک مریخ نشان می دهد که نمکهای موجود در خاک این سیاره ارزیابی های اولیه را نقض کرده و ثابت می کند که این نمونه خاکها نشان دهنده زندگی میکروبی در مریخ است. وایکینگ 1 اولین فضاپیما از دو فضاپیمایی بود که طی برنامه وایکینگ ناسا به مریخ فرستاده شد، شواهدی از میکروبهای فرازمینی در نمونه خاکهای سیاره قرمز به دست آورد. این فضاپیما قرار بود تنها سه ماه فعالیت کند، اما توانست به ارسال اطلاعات بپردازد.

نتایج یک تحلیل جدید بر روی یافته‌های قدیمی کاوشگر وایکینگ نشان می‌دهد که شاید این کاوشگر 36 سال پیش به درستی حیات میکروبی را در مریخ شناسایی کرده است!

ادامه مطلب...

شاتل دیسکاوری به عنوان پیرترین شاتل ناسا دیروز سه‌شنبه 29 فروردین آخرین پرواز خود را از طریق یک شاتل بر 747 برفراز آسمان پایتخت آمریکا انجام داد و درموزه اسمیتسونین این شهر آرام می‌گیرد.

ادامه مطلب...

ادامه مطلب...

سازمان فضایی ناسا از ترخیص یک فضاپیمای باری متعلق به شرکت اسپیس برای پرواز آزمایشی به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی خبر داد.

 ماموریت «دراگون» اولین پرواز یک فضاپیمای خصوصی به سوی ایستگاه فضایی محسوب شده که یک مجموعه مداری 100 میلیارد دلاری مشترک میان آمریکا، روسیه، اروپا، ژاپن وکانادا در ارتفاع 386 کیلومتری زمین است.

ناسا در پی پایان برنامه 30 ساله شاتل خود اکنون بر روی شرکتهای اسپیس ایکس و اوربیتال ساینس برای انتقال تدارکات و تجهیزات علمی به ایستگاه فضایی حساب می‌کند.

قراردادهای ترکیبی این دو شرکت برای انتقال محموله‌ها حدود 3.8 میلیارد دلار است.

مایک سوفردینی، مدیر برنامه ایستگاه فضایی در نشست مطبوعاتی پس از بازبینی ناسا از ماموریت پیش روی ناسا اظهار کرد: به منظور عملکرد موفق ایستگاه فضایی، این سیستمها باید به آنجا منتقل شوند.

ادامه مطلب...

ستاره شناسان اروپایی و آمریکایی مدعی یک معیار جدید برای کشف اولین کهکشان‌های جهان شده‌اند.

به گزارش (ایسنا)، تیمی از محققان آمریکایی و اروپایی با بهره‌گیری از یک لنز زوم کیهانی که در آن گرانش یک جرم بزرگ به بزرگنمایی نور اجسام در پیش‌زمینه دور می‌پردازند، موفق به شناسایی یک کهکشانی بسیار دورافتاده موسوم به MACS1149-JD1 شده‌اند که نور آن 490 میلیون سال پس از انفجار بزرگ تابیده شده است.

این زمانی است که جهان تنها 3.6 درصد از عمر کنونی خود را دارا بوده است.

ستاره‌شناسان پیش از این موفق به شناسایی شواهدی از چند کهکشان دورافتاده و جوان شده بودند، اما این جسم جدید بدلیل اطمینان موجود در سنجشهای «تبدیل به سرخ» که یک جانشین برای فاصله بوده، بسیار جالب توجه است.

ادامه مطلب...

تلسکوپ فضایی هابل موفق به شکار یک یوفو شده است که به جای آدم فضایی، مملو از ستاره است.

به گزارش  ایسنا کهکشان یوفو یا NGC 2683 در فاصله 35 میلیون سال نوری با زمین قرار دارد و جزء کهکشان‌های مارپیچی محسوب می‌شود. این کهکشان در سال 1788 میلادی توسط «ویلیام هرسل» در صورت فلکی سیاهگوش (Lynx) در شمال آسمان کشف شد.

محققان نجوم معتقدند، کهکشان NGC 2683 یک کهکشان مارپیچی بسته است، اما تصاویر دریافتی از تلسکوپ‌ها امکان دیدن ساختار کامل کهکشان را دشوار می‌کند.

به گفته محققان ناسا، تصاویر جدید تلسکوپ هابل فرصت بسیار مناسبی برای بررسی خطوط گرد و غبار بدور بازوهای مارپیچی مقابل هسته طلایی کهکشان یوفو فراهم می‌کند. همچنین خوشه‌های درخشان ستارگان جوان آبی رنگ در سراسر دیسک کهکشانی، مناطق شکل گیری ستاره‌ها را مشخص می کنند.

محققان با ترکیب دو تصویر دوربین‌های پیشرفته تلسکوپ هابل در نور مرئی و مادون قرمز موفق به ایجاد یک تصویر جدید از کهکشان یوفو شدند که به تازگی منتشر شده است و شکاف بین آشکار سازهای نور در تلسکوپ هابل از طریق تصاویر تلسکوپ‌های زمینی مرتفع شدند.

تلسکوپ فضایی هابل در مأموریت مشترک ناسا و آژانس فضایی اروپا، طی دو دهه اخیر مناظر دیدنی از کیهان را ثبت کرده است.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد، بخش تاریک و اسرار آمیز مریخ از مواد شیشه مانند، حاصل از فعالیت‌های آتشفشانی شکل گرفته‌اند.

 مساحت منطقه تاریک در بخش شمالی سیاره سرخ بیش از 10 میلیون کیلومتر مربع است. در نتایج طیف سنجی های قبلی اعلام شده بود که ترکیب این منطقه با سایر مناطق مریخ که عمدتا از بازالت ساخته شده‌اند، بسیار متفاوت است.

«بریونی هوگان» و « جیم بل» از محققان دانشگاه آریزونا تصاویر طیف‌های مادون قرمز که توسط مدارگرد مریخ Mars Express جمع‌آوری شده‌اند را مورد بررسی قرار دادند. این تصاویر نشان می‌دهد که سطح منطقه تاریک مریخ پوشیده از مواد شیشه مانند است.

این ماده براق شبیه ابسیدین (شیشه آتشفشانی) است که زمان سرد شدن سریع گدازه‌های آتشفشانی شکل می‌گیرد.

بر اساس نتایج طیف سنجی، ‌دانه‌های شیشه مانند که در اندازه شن هستند، با پوسته غنی از سیلیکا پوشیده شده‌اند.

هنوز نحوه شکل گیری دانه‌های شیشه‌ای بر سطح مریخ مشخص نشده است، اما «هورگان» معتقد است که ماگمای ناشی از فعالیت‌های آتشفشانی در برخورد با یخ و برف سطح سیاره باعث شکل گیری آنها شده اند.

محققان معتقدند که این مناطق می تواند نقاط بالقوه برای زندگی باشد، چراکه دارای آب غنی از مواد شیمیایی است.

طیف‌سنج پلاسمایی کاسینی نشان می‌دهد یون‌های مولکولی اکسیژن (O2+) در جو بالایی این قمر وجود دارند. بمباران دائمی دایونی توسط مغناطیس‌کره قوی زحل باعث شکل‌گیری این یون‌ها شده است.

 فضاپیمای کاسینی که سال 1997/1376 زمین را به مقصد زحل ترک کرد، موفق به کشف جدیدی شده است. محققان آزمایشگاه ملی لس‌آلاموس و تیم تحقیقاتی بین‌المللی همکار آنها می‌گویند ابزارهای مورد استفاده در این فضاپیما از وجود یون‌های مولکولی اکسیژن (O2+)در جو بالایی قمر دایونی، یکی از 62 قمری که به دور سیاره زحل در گردش هستند، خبر می‌دهند. به گزارش ساینس دیلی، وجود یون‌های مولکولی اکسیژن توسط حسگر CAPS یا طیف‌سنج پلاسمایی کاسینی در حالی که این فضاپیما در سال 2010/ 1389 در اطراف قمر دایونی در حرکت بوده، کشف شده است.

ادامه مطلب...

محققان نجوم دانشگاه اوکلاهاما موفق به شناسایی دو ستاره کوتوله سفید در فاصله 100 سال نوری با زمین شدند که احتمالا جزء قدیمی‌ترین ستاره‌های موجود در کیهان محسوب می‌شوند.

 در طول سه سال تحقیق و با استفاده از تلسکوپ رصدخانه MDM‌ در نزدیکی توسان ایالت آریزونا، دو ستاره کوتوله سفید WD 0346+246 و SDSS J110217 در صورت‌های فلکی ثور و دب اکبر کشف شدند.

سن دو ستاره کوتوله سفید بین 11 تا 12 میلیارد سال تخمین زده می‌شود و به گفته محققان این ستارگان نزدیک‌ترین نمونه از قدیمی‌ترین ستاره‌های کیهان هستند که پس از انفجار بزرگ (Big Bang)‌ شکل گرفته‌اند.

ستارگان در آخرین مرحله از تکامل خود با جرم زیاد به سیاهچاله و با جرم کم به کوتوله سفید تبدیل می‌شوند. کوتوله سفید، ستاره بسیار داغی است که سوخت هسته‌ای آن پایان یافته و به مرور زمان دمای خود را از دست می‌دهد و سرد می‌شود.

خورشید نیز در مدت پنج میلیارد سال سوخته و به کوتوله سفید بسیار متراکم در اندازه زمین تبدیل خواهد شد.

با اندازه گیری مدت زمان سرد شدن یک کوتوله سفید می‌توان سن ستاره را تخمین زد.

به گفته پروفسور «کیلیچ» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه اوکلاهاما، روند سرد شدن این دو کوتوله سفید میلیاردها سال ادامه داشته و بر این اساس سن این دو ستاره حدود 12 میلیارد سال است.

محققان با استفاده از تصاویر مادون قرمز تلسکوپ فضایی Spitzer ناسا موفق به اندازه گیری دمای دو کوتوله سفید شدند. دمای سطح دو ستاره سه هزار و 700 تا سه هزار و 800 درجه سانتیگراد تخمین زده می‌شود.

نتایج کشف اخیر در مجله Royal Astronomical Society منتشر شده است.