خاک مریخ شبیه هاوایی است
ارسال شده توسط رضا در 91/8/28:: 10:59 عصربر اساس آخرین یافتههای مریخنورد کیوریاسیتی، خاک سیاره مریخ بسیار شبیه خاکهای آتشفشانی هوازده هاوایی است. مواد معدنی موجود در خاک مریخ ترکیبی مشابه مواد بازالتی زمینی دارند.
بر اساس آخرین یافتههای مریخنورد کیوریاسیتی، خاک سیاره مریخ بسیار شبیه خاکهای آتشفشانی هوازده هاوایی است. مواد معدنی موجود در خاک مریخ ترکیبی مشابه مواد بازالتی زمینی دارند.
دادههای ارسال کیوریاسیتی نشان میدهد که شدت پرتوهای کیهانی در سطح سیاره سرخ در حد ایستگاه فضایی بینالمللی است و برای انسان مشکل خاصی ایجاد نمیکند. اما آیا این موضوع تأثیری در کاهش نگرانی ما برای رفتن به سیاره سرخ خواهد داشت؟
چشمانداز تازه کهکشان راه شیری، گذشتهای پر آشوب و پایانی سخت را به تصویر میکشد. چشماندازی که کاملا بر خلاف تصور قبلی اخترشناسان است که کهکشانها را مکانهایی نسبتا آرام و ساکت میدانستند.
محققان فرضیهای در خصوص خارج شدن زمین از مدار خود در اثر برخورد یک ستاره گم شده را مطرح کردهاند.
چرخش زمین در زاویه هفت درجه ای خارج از خط استوای خورشید همیشه برای محققان سوال برانگیز بوده است.
فرضیهای که به تازگی در این خصوص مطرح شده نشان می دهد که گرانش یک ستاره سیار در نزدیکی منظومه شمسی باعث خروج سیارات از مدار خط استوای خورشید شده است.
دکتر «کنستانتین باتیگین» از محققان مرکز فیزیک نجومی هاروارد - اسیمت سونیان در دانشگاه کمبریج اظهار میکند: خورشید در زمان شکلگیری منظومه شمسی احتمالا دارای یک ستاره همسایه جوان و سرگردان بوده است که گرانش این ستاره باعث خروج سیارات از مدار خط استوای خورشید شده است.
وی خاطر نشان میکند: معتقدم جایی در کهکشان راه شیری، ستارهای وجود دارد که گرانش آن باعث انحراف هفت درجهای زمین از مدار خط استوای خورشید شده است.
«جاش وین» از محققان نجوم موسسه فناوری ماساچوست (MIT) نیز فرضیه مطرح شده را ایدهای قابل پذیرش دانسته و معتقد است، با استفاده از ابزار پیشرفته نجومی میتوان سیستمهای چند سیارهای و درستی فرضیه دکتر «باتیگین» را مورد بررسی قرار داد.
نتایج فرضیه جدید محققان در مجله Nature منتشر شده است.
مدیران برنامه آخرین هواپیمای نظامی تجربی بدون سرنشین آمریکا که برای پرواز در شش برابر سرعت صوت طراحی شده از طرح پرتاب آزمایشی آن در سال آینده خبر دادند.
به گزارش ایسنا، سومین پرواز آزمایشی هواپیمای Waverider یا X-51A چند ثانیه پس از پرواز در ماه اگوست بر روی اقیانوس آرام از هم گسست. مقامات نیروی هوایی آمریکا در حال حاضر در مورد امکان پرواز هواپیمای چهارم و زمان آن اظهار بیاطلاعی کردند.
نتایج اولیه از بررسی بر روی دلیل بروز مشکل در پرواز ماه اگوست نشان داده که یک مساله ارتعاش تصادفی باعث شده یکی از بالههای کنترل کننده زودتر مستقر شود؛ اگرچه هنوز مشخص نشده که آیا این امر دلیل اصلی آن بوده یا یک اختلال نرمافزاری یا قدرتی باعث آن بوده است.
هواپیمای Waverider برای دستیابی به سرعت شش ماخ یا بالاتر طراحی شده بود که شش برابر سرعت صوت بوده و مسافت میان نیویورک تا لندن را در کمتر از یک ساعت طی خواهد کرد. تحلیلگران گفتهاند که ارتش آمریکا قصد دارد از این برنامه برای ساخت موشکهای دارای کلاهک غیرهستهیی جهت دستیابی به هر منطقه از جهان در کمتر از یک ساعت استفاده کند.
نتایج بررسیها بر روی آزمایش ناموفق سال جاری قرار است تا نیمه ماه دسامبر تکیمل شود. به گفته کارشناسان، در حال حاضر مهندسان آخرین هواپیمای آزمایشی این برنامه را برای اواخر بهار یا اوایل تابستان 2013 اصلاح کردهاند.
چهار هواپیمای X-51A برای ارتش آمریکا ساخته شده که به گفته نیروی هوایی، تنها یکی از آنها توانسته مدت بیش از سه دقیقه را در سرعت نزدیک به پنج برابر سرعت صوت در یک پرواز آزمایشی در سال 2010 به ثبت برساند. این هواپیماهای تجربی قرار است در پایان پروازها سقوط کنند و بازیافتنی محسوب نمیشوند.
پس از جدا شدن از یک بمبافکن B-22، یک تقویتکننده موشک سوخت جامد در مرحله ابتدایی پرواز هواپیما مورد استفاده قرار می گیرد تا با کشیدن هوا به داخل در زمان حرکت رو به جلو بتواند سرعت را بالا ببرد. هزینه این هواپیماها به دلیل محرمانه بودن بخش زیادی از این برنامه نامعلوم باقیمانده است.
ناسا در سال 2004 توانست با یک هواپیمای دارای قدرت جت به سرعت 9.6 ماخ یا حدود 11 هزار کیلومتر در ساعت برسد اما دستگاه مورد استفاده آن موسوم به X-43 تنها برای چند ثانیه پرواز کرد و موتور مسی آن نتوانست در برابر این سرعت مقاومت کند.
مهندسان امیدوارند که هواپیمای مافوق صوت X-51A بتواند برای پنج دقیقه به پرواز ادامه دهد. برای محافظت از این هواپیما در برابر حرارت بسیار زیاد از کاشی های عایق استفاده شده که بر روی شاتلهای فضایی ناسا نیز نصب شده بود. پرواز مافوق صوت معمولا از سرعت پنج ماخ آغاز میشود که پنج برابر سرعت صوت است.
منبع : کنجکاو
تصاویر ماهوارهای معمولا تصاویر فوقالعادهای از دریچهای که زمین از فضا دیده میشود در اختیار ما قرار میدهد اما حالا نظر شما در مورد صدا چیست؟ اگر مانند ما به این شعر معروف ایرانی اعتقاد داشته باشید که "تنها صداست که میماند" باید به عرض شما برسانم که واقعا با شنیدن صدای زمین از فضا شما هم به همین نتیجه غریب خواهید رسید.
سازمان فضایی آمریکا، ناسا، به تازگی فایل صوتی را منتشر کرده است که در واقع صدای پدیدهای است که آن را کروز میخوانند و صدای سیگنالهای رادیوئی حاصل از امواج پلاسمائی است که در کمربند تشعشعی کره زمین یافته میشود. این صدا توسط دو کاوشگر فضایی که در حال حاضر و در ماموریتی دو ساله در کمربند تشعشعی کره زمین به سر میبرند ضبط شده است.
کریگ کلتزینگ از دانشگاه آیووا در این خصوص میگوید: این صدا همان چیزی است که از کمربندهای تشعشعی زمین شنیده میشود و مثل آن است که ما در گوشهای یک انسان آنتنهای رادیوئی نصب کرده باشیم. وی صداهای ضبط شده جدید را یکی از واضحترین نمونهها میداند و خاطرنشان میکند که حتی میتواند از این پس این موضوع بهتر باشد چرا که به دلیل قرارگیری دو کاوشگر با دو گیرنده مجزا میتوان صدایی استریو را از فضا ضبط کرد.
منبع : خوارزمی
ستاره شناسان کانادایی و اروپایی یک سیاره "بی خانمان" را کشف کرده اند که به دور هیچ ستاره ای نمی گردد و هیچگونه رابطه گرانشی ندارد.
دانش پژوهان دانشگاه مونترال و همکاران اروپایی شان می گویند این نخستین سیاره منزوی و تنهایی از این نوع است که تا کنون مشاهده شده است.
"اتین آرتیگاو" از دانشگاه مونترال در این باره گفت: اگر چه نظریه پردازان از وجود این نوع سیاره های بسیار سرد و جوان خبر داده بودند اما تا امروز هیچ موردی از چنین سیاراتی مشاهده نشده بود.
این سیاره که CFBDSIR2149نام گرفته است در بین گروهی از ستاره های بسیار جوان موسوم به "گروه متحرک AB Doradus" قرار دارد اما با هیچ یک از این ستاره ها ارتباط گرانش ایجاد نکرده و از این رو به عنوان یک سیاره معیارهای خاصی از جرم، دما و سن دارد.
طی چند سال اخیر، اجرام متعددی از این نوع شناسایی شده است اما وجود آنها را نمی توان بدون تایید علمی از سن شان، ثابت کرد.
از این رو ستاره شناسان مطمئن نبودند آیا این اجرام آسمانی را سیاره یا کوتوله های قهوه ای طبقه بندی کنند. کوتوله های قهوه ای اجرامی هستند که به نظر ما نتوانسته اند به ستاره تبدیل شوند.
محققان می گویند این سیاره منزوی که حدود هفت برابر اندازه مشتری است، احتمالا در طی دوره شکل گیری اش، از دیگر اجرام آسمانی دور افتاده است.
سازمان فضایی آمریکا تصاویر زیبا و شگفتانگیزی از زمین منتشر کرده است که نشان دهنده مواد داخل اتمسفر زمین است و غبار، نمک و دود را در سیاره زمین نمایش می دهد.
این تصاویر که توسط ناسا منتشر شده توسط یک ابررایانه برای مدل سازی اورسلها (ترکیب کلوئیدى ذرات بسیار ریز مایع یا جامد در گاز یک دست) در اتمسفر زمین طراحی شده است. این تصویر حرکت غبار، نمک دریایی، دود و سولفات را در اتمسفر زمین نشان می دهد و می تواند به نحو چشمگیری در پیش بینی های آب و هوایی موثر باشد. این تصویر ناسان نشان دهند اروسلها در اتمسفر است؛ غبار ( رنگ قرمز) از سطح زمین بلند می شود، نمک دریایی ( رنگ آبی) حرکت چرخشی داخل گردبادها دارد، دود ( رنگ سبز) از آتشها بالا می رود و ذرات سولفات ( سفید که از بخار آتشفشانها و انتشار سوخت فسیلی حال می شوند
دانشمندان اعتقاد دارند که به کشف سیاره ای دست یافته اند که در منظومه ای نزدیک قرار دارد و در آن آب وجود داشته و قابل سکونت است.
دانشمندان اعتقاد دارند که سیاره ای را در یک منظومه نزدیک کشف کرده اند که دارای آب مایع است و می تواند از حیات پشتیبانی کند.
این سیاره یک "ابر زمین" نام گرفته چرا که از سیاره ما بزرگتر است. این سیاره تازه کشف شده یکی از اولین نامزدهای وجود حیات تلقی می شود و گفته می شود که یک منطقه قابل سکونت و نه چندان گرم و نه چندان سرد است.
علاوه بر این فاصله آن از خورشیدش به این معنا است که این سیاره آزادانه گردش می کند و تنها یک سمت خود را به روی خورشید خود نکرده است، این امر یکی دیگر از ویژگیهایی است که این سیاره را برای زندگی قابل سکونت جلوه داده است.
یک سال در این سیاره معادل 200 روز و یا شش ماه است ( نصف یک سال در زمین) ستاره آن از خورشید ما کوچکتر است، پس می توان نتیجه گرفت که این سیاره از زمین سردتر است.
این سیاره که HD 40307g نام دارد، نخستین سیاره قابل سکونتی است که محققان یافته اند. سال گذشته سیاره Kepler-22b به عنوان نخستین سیاره در یک منطقه قابل سکونت کشف شد اما این سیاره 600 سال نوری با زمین فاصله داشت، درحالی که عرض کهکشان ما تنها 100 هزار سال نوری است. اما سیاره تازه کشف شده 42 سال نوری با ما فاصله دارد و شاید حتی بتوان آن را با تجهیزات تلسکوپی مشاهده کرد.
چون هر کشف دیگری در جامعه علمی، دانشمندان تاکنون به سختی نسبت به سیاره جدید علاقه نشان داده است.
از سوی دیگر تکنیکی که برای کشف این سیاره جدید مورد استفاده قرار گرفته جدید است. محققان رصدهای صورت گرفته از جستجوگر سیاره سرعت شعاعی با دقت بالا یا HARPS که بخشی از یک تلسکوپ مستقر در شیلی است را بررسی کردند. این ابزار لرزشهای گرانشی را که یک سیاره ایجاد می کند و این لرزشها توسط سیاره های یک ستاره ایجاد می شود. این تکنیک موجب شد که محققان بتوانند سه سیاره دیگر را در این منظومه شمسی شناسایی کنند.
محققان هنوز نمی دانند که این سیاره جدید چون زمین پر از صخره است و یا گازدار چون نپون است، این درحالی است که برخی از محققان هنوز متقاعد نشده است که چنین سیاره ای وجود دارد.
این تحقیق در مجله ستاره شناسی و فیزیک نجومی منتشر شده است.