نجوم وفضا

"استفانی گوردون" برای دیدار با والدینش سوار هواپیما شده بود تا به "پالم بیچ" برود. خلبان هواپیما در بین راه به مسافران گفت که آنها میتوانند در مسیر راه شاهد آخرین پرواز شاتل فضایی "اندیور" باشند.

"استفانی گوردون" برای دیدار با والدینش سوار هواپیما شده بود تا به "پالم بیچ" برود. خلبان هواپیما در بین راه به مسافران گفت که آنها میتوانند در مسیر راه شاهد آخرین پرواز شاتل فضایی "اندیور" باشند.

ادامه مطلب...

شامگاه روز شنبه 13 اسفند در حالی مقارنه سیاره بهرام (مریخ) و زمین رخ خواهد داد که هر 2.5 سال 1 بار سیاره بهرام به وضعیت مقابله با زمین می رسد.

شامگاه فردا شنبه 13 اسفند ماه سیاره بهرام به نزدیکترین فاصله خود با زمین می رسد که با توجه به وضعیت مداری زمین و سیاره بهرام، این 2 در هنگام مقابله، فاصله زیادی به نسبت مقابله های تابستانی (شهریورماه) دارند.

سیاره بهرام یا مریخ هر 5/2 سال یکبار به مقابله می رسد که پرتاب مریخ نوردها و سفینه های فضایی معمولا در این زمانها انجام می شود.

بهرام چهارمین سیاره در منظومه خورشیدی است و دارای مداری طویل تر از زمین و با سرعتی کمتر از زمین حرکت می کند. هر بار چرخش این سیاره به دور خورشید 687 روز زمینی طول می کشد از این رو شب و روز آن کمی طولانی تر از کره زمین است.

هر 15 تا 17 سال سیاره مریخ به مقابله مطلوب که کمترین فاصله با زمین است می رسد. آخرین مقابله مطلوب سیاره مریخ با زمین 6 شهریور سال 1382 بوده است

در شامگاه روز شنبه شاهد این رویداد جذاب نجومی خواهیم بود.

در هنگام مقابله که در ساعت 23:32 دقیقه رخ می دهد، زمین بین خورشید و سیارات بیرونی منظومه خورشیدی قرار می گیرد و بهترین شرایط رصدی برای زمینی ها فراهم می شود. مریخ این شبها در صورت فلکی شیر (اسد) قرار دارد.

رئیس پژوهشگاه هوافضا گفت: نخستین تیم فضانورد ایرانی با همکاری کشورهای روسیه و چین و دیگر کشورهای علاقه مند در کشور تربیت می شوند.

دکتر "محمد ابراهیمی" در گفت و گو با ایرنا با اعلام این مطلب افزود: بحث های اولیه با کشورهای یاد شده صورت گرفته است اما از آنجا که گام های دیگر این پروژه باید به صورت موازی صورت گیرد منتظر انجام مراحل دیگر پروژه اعزام انسان به فضا هستیم.

وی اظهار داشت: در صورت رسیدن پژوهش ها به نتایج قابل قبول و زیرسیستم ها به حد متعادل مراحل نهایی انتخاب فضانورد در کشور آغاز خواهد شد.

رئیس پژوهشگاه هوافضا خاطرنشان کرد: مذاکرات اولیه در این زمینه با کشورهای روسیه و چین انجام شده است و کشورهای یاد شده آمادگی خود را برای راه اندازی دوره های تربیت فضانورد در ایران اعلام کرده اند و قرار است تا اولین فضانوردان ایران در این کشورها به منظور سازگاری با شرایط فضا تحت آموزش های ویژه قرار گیرند.

ابراهیمی درباره پروژه اعزام انسان به فضا گفت: مرحله بعدی اعزام انسان به فضا دارای 2مرحله مطالعات اولیه درباره سفینه حامل انسان به فضا و انجام عملیات واقعی به منظور به دست آوردن فناوری است که با پرتاب کاوشگرها و اعزام موجودات کوچک به فضا این ماموریت پیگیری می شود.

وی افزود: پروژه اعزام انسان به فضا در مراحل بعدی به تدریج با بزرگ تر کردن اندازه محموله های اعزامی به فضا در چند سال آینده به نتیجه خواهد رسید.

محققان اعلام کرده اند که سال کبیسه صرفا یک رویدار زمینی نیست و احتمالا در سیارات دیگر نیز وجود دارد.
 سال کبیسه هر چهار سال یکبار رخ می دهد و یک روز به تقویم سال افزوده می شود که این روز اضافه برای تطبیق تقویم با فصول مورد نیاز است.

به گفته «گرگ لاوگلین»، استاد دانشگاه کالیفرنیا، سرعت چرخش زمین در طول روز 23 ساعت و 56 دقیقه است که به طور کامل در روزهای سال تقسیم نمی شود و هر سال 365.24 روز است. این 0.24 روز اضافی هر چهار سال یکبار به صورت اضافی به تقویم سال کبیسه افزوده می شود تا هماهنگی با فصول به دست‌ آید.

این محقق که در پروژه کشف سیارات جدید در اطراف ستارگان با استفاده از تلسکوپ «کک» مشارکت دارد، معتقد است که سال کبیسه برای سیارات دیگر نیز صدق می کند. بیشتر سیارات فراخورشیدی دوره چرخشی دارند که با دوره های مداری آنها متناسب نیست و بنابر این آنها هم سیستمی مشابه سال کبیسه دارند.

«لاوگلین» تأکید می کند: سرعت چرخش زمین در حال کند شدن است که به تدریج باعث افزایش روز می شود. اگر یک سال 365.25 روز بود، افزودن روز اضافی کارآیی داشت،‌اما هر سال به طور دقیق 365.2423 روز است که در آینده باعث بروز اختلاف زمانی شده و احتمالا تا سال 8 هزار میلادی سال کبیسه از تقویم ها حذف خواهد شد.

پروژه مأموریت اکتشافی مریخ که پیش از این با نام GEMS (ایستگاه مانیتورینگ ژئوفیزیک) شناخته می شد، به مأموریت InSight‌ تغییر نام پیدا کرد.

ناسا همچنین اعلام کرد که نام GEMS برای یک پروژه مأموریت فیزیک نجومی که در حال انجام است، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

«بروس براندت» از محققان مرکز پیشرانش جت ناسا تأکید می کند: هدف اصلی پروژه اکتشافی مریخ دستیابی به درون مریخ و تهیه نقشه از ساختار سیاره سرخ است، به همین دلیل نام پروژه اکتشافی به InSight تغییر نام یافت. با ابزارهای ژئوفیزیکی قادر به مشاهده مرکز مریخ خواهیم بود و می توانیم عمق پوسته و اندازه هسته سیاره را ترسیم کنیم.

پروژه مأموریت اکتشافی مریخ با همکاری مرکز پیشرانش جت (JPL) ناسا، شرکت لاکهید مارتین، آژانس فضایی فرانسه (CNES) و مرکز هوافضای آلمان (DLR) در دست بررسی است.

پروژه InSight یکی از سه برنامه اکتشافی از مجموعه مأموریت های ناسا برای بررسی منظومه شمسی، سیارات، قمرها، ستاره های دنباله دار و سیارک ها است و هر سه تیم تحقیقاتی تا 19 مارس فرصت دارند نتایج تحقیقات و روند اجرایی پروژه را در اختیار ناسا قرار دهند.

سیارک 2011 AG5 حدود 140 متر بوده و ممکن است در سال 2040 به حدی به زمین نزدیک شود که محققان اکنون درخواست برپایی جلسه‌ای برای بررسی چگونگی مقابله با آن را داده‌اند.

گفت‌وگو در مورد این سیارک در برنامه کار چهل و نهمین نشست کمیته فرعی علمی و فنی کمیته سازمان ملل برای کاربردهای صلح‌آمیز از فضای خارجی که چندی پیش در وین برگزار شد، قرار داشت.

ادامه مطلب...

 ساتوشی فوروکاوا، فضانورد ژاپنی ایستگاه با استفاده از لوازم لگو به ساخت این ایستگاه پرداخته در حالیکه نمونه واقعی آن با کمک بیش از 200 فضانورد از 12 کشور جهان در فضا، کنار هم جمع شده است.

این نمونه 0.6 متری چیزی بیشتر از یک اسباب بازی است. فوروکاوا پس از اتصال قطعات لگو به یکدیگر فیلمهایی از آن ضبط کرده تا برای آموزش کودکان در مورد زندگی و کار در فضا مورد استفاده قرار گیرد.

البته ساخت این لگو در فضا با سختی انجام شده است؛ چراکه به دلیل نبود گرانش، تمام قطعات در فضا معلق می‌ماندند. از این رو فضانوردان از یک محفظه مخصوص و دستکش‌های خاص برای سر هم کردن این مدل استفاده کردند.

ایستگاه فضایی واقعی در مه 2011 به طور رسمی طی ماموریت ماقبل آخر برنامه شاتل فضایی تکمیل شده و این لگو نیز با همان پرواز به ایستگاه وارد شد.

البته عمر این اسباب بازی به دلیل خطر اشتعال آن بسیار کوتاه بوده و تنها دو ساعت توانست در هوای باز کابین باقی بماند. فوروکاوا پس از پایان ضبط ویدیوها مجبور به جداسازی قطعات و برگرداندن آنها در جای قبلی خود شد. البته وی علاوه بر ایستگاه فضایی، با این قطعات به ساخت مدلهایی از کاوشگرهای اکتشافی ماه و مریخ، تلسکوپ فضایی هابل و ماهواره ارتباطی و جی‌پی‌اس نیز پرداخت.

سحابی سیمیس147، بقایای انفجار ابرنواختری ستاره‌ای سنگین در صورت‌فلکی گاو است که وسعت آن به 150 سال‌نوری می‌رسد. این سحابی حدود سه‌هزار سال‌نوری از زمین فاصله دارد.

مشاهده جزئیات این سحابی عظیم فقط با تلسکوپ‌های بزرگ یا ثبت آن با نوردهی‌های بلندمدت در دوربین عکاسی امکان‌پذیر است.

انفجار ابرنواختری وقتی اتفاق می‌افتد که ستارگان سنگین‌تراز 1.4 برابر خورشید (خود خورشید دوهزار میلیارد میلیارد میلیارد کیلوگرم جرم دارد) به آخر عمر خود برسند و در برابر فشار جاذبه خود تسلیم شده، منقبض می‌شوند. این انقباض شدید انرژی درونی ستاره را به قدری افزایش می‌دهد که بخش قابل توجهی از جرم ستاره در حالتی انفجاری به بیرون پرتاب می‌شود و انرژی عظیمی به شکل نور گسیل می‌شود. در این انفجار که ابرنواختر نامیده می‌شود، درخشندگی مجموعه به چند میلیارد برابر افزایش می‌یابد و تمام کهکشان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

پیش از این پژوهش‌ها نشان داده بود که ماه دارد منقبض‌ می‌شود، اما مطالعات تازه به کمک عکس‌هایی با وضوح بالا که از سطح قمر زمین گرفته شده، به کشف نشانه‌هایی از انبساط در این کره منجر شده است.

 پیش از این می‌دانستیم که سطح ماه چروک شده و روی آن ترک‌ها و چروکیدگی‌های متعددی ایجاد شده است اما مطالعات تازه نشان می‌دهند در کنار این روند، ماه در نقاطی دارد منبسط می‌شود و روی آن گسل‌ها، برآمدگی ها و دره‌های کوچکی ایجاد شده که نتیجه انبساط است.  

ادامه مطلب...

پژوهشگران آزمایش اوپرا که شهریورماه گذشته ادعا کردند نشانه‌هایی از حرکت ذرات نوترینو با سرعت بیشتر از سرعت نور را مشاهده کرده‌اند، اعلام کرده‌اند این اندازه‌گیری احتمالا به دلیل خطای انسانی است!

 آشکار ساز OPERA در ماه سپتامبر / شهریور گذشته این ادعای انقلابی را مطرح کرد که توانسته نوترینو‌هایی را با سرعت بالاتر از سرعت نور به دام بیندازد، ادعایی که در صورت اثبات به معنای پایان حکمرانی نظریه نسبیت خاص آلبرت اینشتین بر فیزیک مدرن بود.

ادامه مطلب...