عکس ازفضا
ارسال شده توسط رضا در 90/8/21:: 8:26 صبح.jpg)
.jpg)
مهندسان ناسا موفق به ساخت مادهای شدهاند که بیش از 99 درصد تمام نورهایی را که به آن برخورد می کنند، جذب میکند.
مواد جاذب معمولا نورهای ماورایبنفش و مرئی را به خود جذب می کنند، اما ماده جدید همچنین میتواند نور مادونقرمز و فراتر از آن را نیز در خود جذب کند.
این ماده حتی دانشمندان ناسا را متعجب کرده و نوید مرزهای گستردهتری را برای فناوری فضا می دهد.
تیم مهندسان مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در مریلند، گزارشی از نتایج خود را اخیرا در نشست نورشناسی و فتونیک SPIE مطرح کردهاند.
تازهترین تصاویر ارسالی مدارگرد ناسا از سطح سیاره سرخ، بخش مرکزی چاله برخوردی نامگذارینشدهای را نشان میدهد که بخشی از مواد معدنی زیر سطح سیاره سرخ را آشکار کرده است.
وقتی ابعاد گودال برخوردی از اندازه مشخصی بالاتر رود، نیروی گرانش سبب میشود بخش داخلی دیوارههای شیبدار فروبریزد و مواد معدنی از اعماق پوسته به سطح منتقل شوند. دانشمندان ناسا حدس میزنند مواد رنگی مشخصشده در این تصویر، احتمالا مواد شیمیایی است که در گذشته دور در مجاورت آب مایع بر سطح سیاره سرخ تشکیل شدهاند.
فضاپیمای کاسینی در تازهترین شاهکار هنری خود، قمرهای دایونی، تایتان، پاندورا و پن را در حضور حلقههای زحل به تصویر کشیده است. کاسینی هشت سال است که به دور زحل و قمرهایش میگردد.
قبل از اینکه در سال 1608 میلادی / 987 شمسی تلسکوپ اختراع شود، تصویر ما از جهان تنها شامل زمین، ماه، خورشید، سیارات عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و مریخ و هر ستاره دیگری میشد که میتوانستیم در کهکشان راهشیری مشاهده کنیم. اما همزمان با توسعه تواناییهای ابزارهای نوری ما، مرزهای جهان قابل مشاهده نیز گسترش یافته است. نقشه تعاملی زیر نشان میدهد که جهان شناخته شده چطور از سال 1950 / 1329 تا سال 2011 / 1390 تغییر کرده است.
به گزارش پاپساینس، اخترشناس انگلیسی، ویلیام هرشل، با استفاده از یک تلسکوپ با دهانه 475 میلیمتر، نخستین نقشهبرداری اصولی آسمان را در قرن هجدهم انجام داد و بیش از 2000 کهکشان، سحابی و سایر اجسام دوردستی را آشکار کرد که برای چشم غیرمسلح نامرئی هستند. از آن زمان، تلسکوپهای نوری و رادیویی که روز به روز قویتر میشوند، محدوده دانش ما را بسیار گسترش دادهاند.
در سال 1948 / 1327، اخترشناسان تلسکوپ 5 متری هال را رصدخانه پالومار کالیفرنیا برپا کردند. اکنون پروژههای بزرگ مقیاس مانند نقشهبرداری آسمان دیجیتال اسلون و ماموریت تلسکوپ کپلر ناسا، از تصویربرداری دیجیتال با حساسیت بالا و توان محاسباتی زیادی استفاده میکنند تا صدها ترابایت اطلاعات را از میلیونها کهکشان که میلیاردها سال نوری دور از زمین قرار دارند جمعآوری و پردازش کنند. با هر بیت اطلاعات اضافه، جهان شناخته شده نیز بزرگتر میشود.
نقشه قابل بزرگنمایی زیر از جهان شناخته شده به شما امکان میدهد تا جهانی را که بشر در سال 1950 / 1329 میشناخت، با چیزی که الان میشناسد مقایسه کنید. برای مشاهده نقشه در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
53275
اخترشناسان موفق شدند با استفاده از آیینههایی که قادرند نور کورکننده یک ستاره را محو کنند، نخستین تصویر مستقیم از شکلگیری یک سیاره جدید را که به دور ستارهاش در حال چرخش است، تهیه کنند. سیستم LkCA 15 شامل یک دنیای داغ و در حال به هم پیوستن است که در فاصله بین ستاره و دیسک خارجی غبار قرار دارد، دقیقا مطابق با اغلب تئوریهایی که درباره شکلگیری سیارت وجود دارد.
به گزارش پاپساینس، این کشف پیروزی بزرگی برای شکارچیان سیارات فراخورشیدی و تکنیکهای تلسکوپی منحصر به فرد است. تکنیکی که در آن، محققان اپتیک فعال را با یک روش پنهان کردن نور ترکیب کردند تا نور ستاره را بلوکه کنند. قبلا غیرممکن بود که بتوان شکلگیری سیارات را مستقیما مشاهده کرد، چرا که این اتفاق خیلی نزدیک ستاره مادر رخ میدهد و دیسک سیارهای در نور ستاره محو میشود.
جستجو برای حیات فرازمینی انواع مختلفی دارد؛ از جستجوی علایم رادیویی گرفته تا ارسال کاوشگرها به اقصی نقاط کیهان. اما شاید بتوان با جستجوی روشنایی مصنوعی این موجودات، آنها را زودتر پیدا کرد!
آتشفشان ترازیستولوس در سیاره مریخ 4 میلیارد سال عمر دارد و با ارتفاع 8هزار متری نسبت به زمینهای اطراف، از اغلب کوههای روی زمین بزرگتر است، اما در مقیاس مریخ یک کوه معمولی است!
اگرچه این سیارک با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نبود، اما دانشمندان توانستهاند ساختارهای عجیبی را بر روی سطح آن که با سرعت 48 هزار کیلومتر در ساعت حرکت میکرد، مشاهده کنند.
به گفته ستارهشناسان از 200 سال پیش تاکنون هیچ جسمی به این فاصله از زمین نرسیده بود. سیارک 2005 YU55 همچنین بزرگترین جسم سنگین به شمار میرود که از سال 1976 به سمت زمین آمده و نوبت اتفاق مشابه بعدی برای سال 2028 برآورد شده است.
این سیارک که از اندازهای برابر یک هواپیمای باربری برخوردار است، در تصاویر رادار ناسا در طول موجهای مرئی به رنگ تیره و تا حدی گرد درآمده که هر 20 ساعت به دور خود چرخیده و با سرعت در منظومه شمسی حرکت میکند.
به گفته ناسا، طبق اندازهگیریها از مرکز زمین، این سیارک از فاصله 324 هزار و 600 کیلومتری زمین عبور کرد.
سیارک 2005 YU55 در ساعت 23:28 به وقت گرینویچ به نزدیکترین فاصله خود از زمین رسیده و تا 560 کیلومتری جنوب شرق گواتمالاسیتی و بر روی اقیانوس آرام اوج گرفت. این سیارک تا روز پنجشنبه سراسر مسیر آسمان را طی خواهد کرد.
سیارک معمولا در مجاورت زمین، مریخ و ناهید حرکت کرده اما به گفته ناسا، این جسم آسمانی یکی از نزدیکترین اجسام نزدیک به زمین در دو قرن گذشته بوده است.
مطالعه جزئیات دقیق این سیارک به دانشمندان این امکان را خواهد داد تا مسیر آینده آن را پیشبینی کنند.
فضاپیمای «فوبوس گرانت» به معنی «خاک فوبوس» روز سهشنبه در ساعت 20:16 به وقت گرینویچ از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان به فضا پرتاب شده و قرار بود اکنون در مسیر قمر فوبوس بوده و تا پاییز 2012 به آن برسد. به گفته مقامات روسی، این کاوشگر به طور کامل مرحل جداسازی از موشک «زنیت» را انجام داده اما سیستمهای رانش آن که قرار بود این فضاپیما را به سوی مریخ بفرستند، روشن نشدند.