نجوم وفضا

«فلیکس باومگارتنر» چترباز اتریشی سرانجام روز یکشنبه موفق شد برنامه پرش از لبه فضا و شکستن دیوار صوتی را انجام داده و نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند.

 این برنامه که طی روزهای گذشته چندین مرحله لغو شده بود، روز یکشنبه 14 اکتبر (23 مهر) ساعت 18:00 به وقت گرینویچ (21:30 به وقت تهران) بر فراز صحرای راسول در جنوب غرب نیومکزیکو انجام شد.

کپسول حامل چترباز بوسیله بالن هلیومی به ارتفاع 128 هزار پایی (39 کیلومتری) منتقل شد و پس از اندکی کاهش ارتفاع، چترباز از کپسول بیرون پریده و پس از 20 دقیقه به سلامت بر روی زمین فرود آمد.

ادامه مطلب...

 ستاره شناسان سیاره ای بزرگ تر از زمین را کشف کرده اند که جنس آن عمدتا از الماس تشکیل شده است.

این سیاره به دور ستاره ای می گردد که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.

این سیاره سنگی که "55 Cancri e"نام دارد به دور ستاره خورشید مانندی در صورت فلکی عقرب می گردد و دو برابر زمین است. سرعت حرکت این سیاره به دور خورشیدش آن قدر زیاد است که یک سال آن فقط حدود 18 ساعت طول می کشد.

شعاع این سیاره دو برابر زمین و جرمش هشت برابر بیش از کره خاکی ماست.

ادامه مطلب...

رصدخانه اشعه ایکس «چاندرا» ناسا تصاویری از ستارگان در حال مرگ در همسایگی خورشید با جزئیات بی‌سابقه‌ای منتشر کرده است که نخستین مطالعه اصلی در این حوزه محسوب می شود.

 سحابی سیاره‌ای یک ستاره درحال مرگ است که لایه‌های بیرونی اش فروریخته است؛ این سحابی زمانی شکل می‌گیرد که یک ستاره شبه خورشید از تمامی هیدروژن درون هسته خود استفاده کرده و به یک غول سرخ با شعاع بسیار بزرگ تبدیل می‌شود.

در نخستین بررسی سیستماتیک سحابی های سیاره ای با استفاده از اشعه ایکس، تصاویر حیرت انگیزی از چهار ستاره در حال مرگ توسط رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا تهیه شده است.

این تصاویر بخشی از برنامه بررسی 21 سحابی سیاره‌ای در فاصله پنج هزار سال نوری با زمین محسوب می شود.

تیم تحقیقاتی موسسه تکنولوژی روچستر به سرپرستی «جوئل کاستنر» در سال 2011 میلادی برنده یک دوره تحقیقاتی هفت روزه در رصدخانه چاندرا برای بررسی و عکسبرداری از سحابی های سیاره ای شد و با توجه به موفقیت های بدست آمده، این تیم برنده یک دوره مطالعاتی هشت روزه دیگر در این رصدخانه شده است.

این تصاویر با جزئیات بسیار دقیق، سحابی های سیاره ای NGC 6543 معروف به چشم گربه، NGC 7662، NGC 7009‌ و NGC 6826‌ دیده می شوند؛ اشکال متفاوت آنها ناشی از بادهای پر سرعت هسته ستاره در حال مرگ است.

بررسی های صورت گرفته بر روی سیاره بیگانه ای دو برابر اندازه زمین نشان می دهد، یک سوم جرم این «ابرزمین» از الماس خالص تشکیل شده است.

 «ابرزمین» Cancri e 55 در سال 2004 در اطراف یک ستاره نزدیک در کهکشان راه شیری کشف شد. دانشمندان پس از محاسبه جرم و شعاع این سیاره بیگانه و مطالعه ترکیب ستاره میزبان به تازگی اعلام کرده اند که این سیاره بیگانه از کربن (در شکل الماس و گرافیت)، آهن، سیلیکون کاربید و سیلیکات ساخته شده است.

شعاع این سیاره عظیم دو برابر و جرم آن هشت برابر بیشتر از زمین است؛ سرعت چرخش این سیاره به دور ستاره میزبان (مدت زمان هر سال آن) تنها 18 ساعت است و به قدری به ستاره نزدیک است که دمای سطحی «ابرزمین» به دو هزار و 100 درجه سانتیگراد می رسد.

سیاره ابرزمینCancri e 55 به احتمال زیاد نخستین سیاره الماسی کشف شده در اطراف یک ستاره شبه خورشیدی محسوب می شود؛ سیاراتی از این نوع ترکیباتی کاملا متفاوت از زمین دارند که دارای مقادیر بسیار اندک کربن است.

«نیکو ماجوسوجان» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه ییل تأکید می کند: این نخستین بررسی یک سیاره سنگی با شیمی متفاوت از زمین محسوب می شود. سطح این سیاره بیگانه به احتمال زیاد به جای آب و گرانیت از گرافیت و الماس پوشیده شده است.

این سیاره بیگانه جزو پنج ستاره محاصره شده توسط ستاره شبه خورشیدی Cancri 55 محسوب می شود که در فاصله 40 سال نوری با زمین در صورت فلکی سرطان (خرچنگ) قرار دارد و با چشم غیر مسلح در آسمان شب قابل رویت است.

نتایج این کشف جدید در مجله Astrophysical (فیزیک نجومی) منتشر شده است.

 پس از هفت سال انتظار، فلیکس بائومگارتنر درون یک کپسول تحت فشار و با استفاده از بزرگ‌ترین بالن هلیومی تاریخ –که ارتفاعی معادل یک ساختمان 55 طبقه و عرضی به اندازه یک زمین فوتبال دارد- تا ارتفاع 36576 متری بر فراز صحرای نیومکزیکو بالا خواهد رفت. زمانی‌که هوا خوب و تمام سیستم‌ها آماده باشند، وی با استفاده از یک لباس تحت فشار از کپسول خارج خواهد شد و سقوط آزاد خود به سمت زمین را آغاز خواهد کرد.
به گزارش نشنال جئوگرافیک، این پروژه «ردبول استراتوس: ماموریت به لبه فضا» نامیده شده و انتظار می‌‌رود که رکوردهای مرتفع‌ترین، سریع‌ترین و طولانی‌ترین پرش آزاد جهان را بشکند. گروه بائومگارتنر تخمین می‌زنند که این چترباز و خلبان اتریشی، طی سقوط آزاد خود به سرعتی برابر 1.2 ماخ –حدود 1110 کیلومتر بر ساعت- برسد، و قبل از باز کردن چتر نجات خود در ارتفاع 1524 متری سطح زمین، به مدت 5.5 دقیقه سقوط کند.
انجام این پروژه در ابتدا برای امروز (دوشنبه) برنامه‌ریزی شده بود ولی به دلیل پیش‌بینی بادهای شدید به سه‌شنبه (فردا 9 اکتبر 2012 مقارن با 18 مهر 1391) موکول شد، بائومگارتنر نخستین انسانی خواهد بود که بدون استفاده از هیچ پیشرانه، حفاظ و یا وسیله پروازی، دیوار صوتی را می‌شکند.

ادامه مطلب...

فوران‌های خورشیدی هفته گذشته بالاخره به زمین رسید و نمایش زیبایی از شفق‌های قطبی را در عرض‌های جغرافیایی زمین به راه انداخت، مانند همین نمایی که دو شب پیش توسط هوگو لوهر در لیکانگساند نروژ به ثبت رسید.

معمولا سه روز طول می‌کشد تا فوران‌های خورشیدی به زمین برسند (البته به شرطی که رو به زمین باشند) و نمایش زیبایی از شفق قطبی را ایجاد کنند. پیش‌بینی می‌شود روزهای 14 و15 اکتبر / 23 و 24 مهرماه نیز موج بعدی فوران خورشیدی به زمین برسد و نمایش دیگری به راه بیاندازد.
برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.

ستاره های مرده می توانند GPS کیهانی برای جهت یابی و حرکت فضاپیماهای آینده باشند و نیاز به ارتباط با سیستم های موقعیت یاب زمینی را از بین ببرند.سازمان فضایی اروپا از دانشمندان آزمایشگاه فیزیک ملی و دانشگاه لیستر انگلیس خواسته است تا امکان استفاده از ستاره های مرده موسوم به تپ اختر را برای جهت یابی فضاپیماها در اعماق فضا بررسی کنند.

چنین جهت یابی هایی در حال حاضر بر اساس انتقال رادیویی بین یک فضاپیمای دوردست و شبکه ای از ایستگاه ها بر روی زمین انجام می شود. فاصله زیاد این سیستم های جهت یابی با کاوشگرهای فضایی موجب می شود ارتباط و رسیدن دستور ساعتها، روزها و حتی مدت بیشتری طول بکشد این امر موجب می شود توانایی فضاپیما برای واکنش سریع بر اساس موقعیتش تحت تاثیر قرار بگیرد.

دانشمندان می گویند در حال بررسی استفاده از پرتوهای ایکس ستاره های مرده موسوم به تپ اختر هستند تا به فضاپیماها در جهت یابی و حرکت مستقل کمک کنند.

تپ اخترها ستاره نوترونی بسیار فشرده ای هستند که به سرعت می چرخند و پرتوهای الکترومغناطیسی شدیدی از خود متساطع می کنند که به صورت پالس دیده می شوند از این رو می توانند با استفاده از فناوری مشابه GPS، منبع مناسبی برای جهت یابی باشند.

این امر می تواند به فضاپیما کمک کند تا به طور مستقل و بی نیاز از ارتباط با زمین، جهت خود را یافته و حرکت کند.

"ستنام شمار" از آزمایشگاه فیزیک ملی انگلیس گفت: با استفاده از آشکارسازهای پرتو ایکس، فضاپیماها می توانند زمان رسیدن پالس ها از تپ اخترها را برای تعیین موقعیت و حرکت خود اندازه گیری کنند.

بر اساس این گزارش، دانشگاه لیستر از تجربیاتش در نجوم پرتوایکس استفاده خواهد کرد تا به طراحی بالقوه ای برای چنین ابزاری برسد. از سوی دیگر آزمایشگاه فیزیک ملی نیز قرار است الگوریتم های زمان و جهت یابی را برای تعیین دقت بالقوه این روش ارائه کند.

استفاده از تپ اخترها به عنوان GPSطبیعت در فضا می تواند روزی بشر را قادر به جهت یابی و حرکت بسیار در فضاهای بسیار دوتر از منظومه شمسی بکند.

ستاره شناسان می گویند در یک ابر در فضاهای دور دست که در آستانه تشکیل یک ستاره جدید است، میزان بخار آبی یافته اند که می تواند حجمی بیش از دو هزار برابر اقیانوس های زمین را پر کند.

دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی هرشل می گویند به این یافته دست پیدا کردند.

آنها اظهار می دارند که این پدیده در هسته پیش ستاره در صورت فلکی ثور موسوم به Lynds 1544مشاهده شده و نخستین تشخیص بخار آب در ابر مولکولی در آستانه شکل گیری ستاره است.

ستاره ها در هسته های پیش ستاره ای – ابری از گاز و غبار سرد و تاریک - شکل می گیرند که حاوی تمامی اجزای لازم برای ساخت منظومه شمسی مانند منظومه ما است.

پائولو کاسلی از دانشگاه لیدز انگلیس گفت: برای تولید این میزان بخار، باید آب منجمد زیادی در این ابر وجود داشته باشد یعنی به اندازه سه میلیون اقیانوس منجمد زمینی.

این بخار توسط پرتوهای کیهانی پرانرژی که از درون این ابر می گذرند از غبار منجمد رها شده است.

کاسلی افزود: پیش از رصدها ما می دانستیم که به دلیل سردی بسیار زیاد فاز گازی آب به صورت دانه های غبار منجمد می شود از این رو نمی توانستیم آن را اندازه گیری کنیم. اما اکنون باید شناخت و دانسته های خود را از فرایندهای شیمیایی در این منطقه پرچگالی و همچنین از اهمیت پرتوهای کیهانی برای حفظ میزانی از بخار آب مرور کنیم.

ستاره شناسان می گویند مولکول های آب به سوی مرکز و قلب این ابر که احتمالا ستاره جدیدی در آن شکل خواهد گرفت، حرکت می کنند.

مواد کافی برای شکل دهی یک ستاره حداقل به عظمت و بزرگی خورشید ما وجود دارد که به آن معناست که می تواند منظومه سیاره ای احتمالا شبیه منظومه شمسی ما را شکل دهد.

برخی از این بخار آب رصد شده، برای شکل دهی ستاره استفاده خواهد شد اما مابقی در حلقه های اطراف قرار می گیرند و ذخیره غنی از آب را برای تغذیه سیارات جدید بالقوه فراهم می کند.

 

کپسول باری «دراگون» حامل تجهیزات مورد نیاز فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی از جمله محموله ویژه بستنی روز چهارشنبه با موفقیت توسط بازوهای رباتیک به ایستگاه متصل شد.

 مراحل الحاق کپسول باری «دراگون» روز چهارشنبه ساعت 11:22 به وقت گرینویچ (14:52 به وقت تهران) توسط «آکیهیکو هوشیده» فضانورد ژاپنی و با کمک بازوهای رباتیک انجام شد.

ادامه مطلب...

با تعویق مجدد پرش جسورانه فلیکس بامگارتنر، رکوردشکنی تاریخی چترباز ماجراجوی اتریشی در پرش از ارتفاع حدود 36.5 کیلومتری سطح زمین به ساعت 21 امشب موکول شد.

  این پرواز که قرار بود ساعت 15:30 امروز به وقت ایران انجام شود تاکنون چندین بار به تعویق افتاده است.

 رکوردهای جدیدی در پرواز فلیکس بامگارتنر شکسته خواهد شد که نتیجه آن پیشرفت‌های زیادی در زمینه تکنولوژی‌های پروازی و فضایی است.

 بامگارتنر عصر امروز سوار بر کپسولی به ارتفاع تقریبی 120 هزار پا (36.5 کیلومتر) از سطح زمین خواهد رسید و از آنجا پرواز خود را آغاز خواهد کرد.

ادامه مطلب...