سفارش تبلیغ
صبا ویژن

کشف منشاء شیمیایی منظومه شمسی

ارسال شده توسط رضا در 89/6/27:: 11:8 صبح
محققان آمریکایی با بررسی مواد سازنده شهاب سنگی که در سال 1940 در هند سقوط کرده است موفق شدند منشاء شیمیایی منظومه شمسی در چهار میلیارد سال قبل را شناسایی کنند. به گزارش مهر، شهاب سنگ "سمارکونا" در سال 1940 در هند سقوط کرد. اجزای سازنده این شهاب سنگ به طرز شگفت انگیزی از گرما و عوامل شیمیایی در مدت چهار میلیارد سال بدون تغییر باقی مانده اند.

 به همین علت گروهی از دانشمندان موسسه کارنگی، موزه تاریخ طبیعی آمریکا و سازمان زمین شناسی آمریکا با بررسی این شهاب نشان دادند که سطوح سدیم بالاتر از حد طبیعی پیدا شده در این شهاب سنگ قدیمی از 6/4 میلیارد سال قبل بی تغییر باقی مانده اند و بنابراین می توانند نشان دهند که توده های گرد و غباری که منشاء سیارات نزدیک به هم هستند چگال تر و متراکم تر از آن چیزی بوده اند که تاکنون تصور می شد.

این محققان که نتایج یافته های خود را در مجله علمی "ساینس" منتشر کرده اند انواعی از خرده سنگهایی از ماده ای  با عنوان "پیروکسین" را تجزیه کردند.

شهاب سنگ "سمارکونا" همانند تمام شهابهای غنی از پیروکسین در اولین مراحل شکل گیری منظومه شمسی ایجاد شده اند اما برخلاف سایر شهابها اجزای سازنده این شهاب سنگ در اثر گرما و عوامل شیمیایی از چهار میلیارد سال قبل بدون تغییر باقی مانده است و بنابراین این شهاب می تواند پنجره ای به سوی دوره شکل گیری منظومه شمسی بگشاید.

تجمعات پیروکسین در اثر گرمای ناگهانی ذرات گرد و غبار بین کهکشانی شکل می گیرند. ترکیبات این مواد در دمای حدود دو هزار درجه سانتیگراد تشکیل می شوند اما منشاء این گرما ناشناخته باقی مانده است.

تجزیه ترکیبات این شهاب نشان می دهد که مواد سازنده آن به طرز شگفت انگیزی غنی از سدیم است که منشاء شکل گیری پیروکسین است. بنابراین در فاز اولیه شکل گیری منظومه شمسی سدیم حضور داشته است.
 



کلمات کلیدی : نظر

پدیدههمنوعخواریکهکشانی کشف شد

ارسال شده توسط رضا در 89/6/27:: 11:7 صبح
تصاویر رادیوتلسکوپی جدید از هیدروژن موجود در گروهی از کهکشانها نوعی پدیده همنوع خواری کهکشانی را نشان می دهد که تاکنون رصد نشده بود.کهکشانهای "سیفرتس" (Seyfert galaxies) گروهی از کهکشانهای دارای هسته هستند که طیف وسیعی از گازهای یونیزه شده را ساطع می کنند. عنوان این کهکشانها از نام "کارل کینان سیفرتس" گرفته شده است. این ستاره شناس در سال 1943 طبقه بندی این کهکشانها را انجام داد.

اکنون گروهی از ستاره شناسان دانشگاه ویرجینا با استفاده از رادیوتلسکوپ VLA بنیاد ملی علوم آمریکا به تصاویر جدیدی از محتویات هیدروژن این گروه از کهکشانها دست یافتند که نشان می دهد بیشتر این کهکشانها به وسیله فعل و انفعالاتی که زمانی با دیگر کهکشانهای نزدیک خود داشته اند فروپاشیده اند.

در حقیقت این تصاویر رادیوتلسکوپی یک پدیده همنوع خواری کهکشانی را نشان می دهد که تاکنون هرگز مشاهده نشده بود.

در این پدیده همنوع خواری، ذرات متلاشی شده به داخل سیاه چاله های غول پیکری که در مرکز کهکشان ها حضور دارند فرو می افتند.

سیاه چاله توده ای متراکم با گرانش بسیار بالا است که این نیروی جاذبه به طور کامل می تواند نور را جذب کند. سیاه چاله ها اغلب در مرکز کهکشانها قرار دارند.

این محققان که نتایج کشف خود را در مجله Astrophysical Journal منتشر کرده اند در این تصاویر نشان دادند که این کهکشانها با کهکشانهای نزدیک خود فعل و انفعالات شدیدی دارند و بسیاری از آنها در اثر این واکنش ها همانند نوعی همنوع خواری از هم فرو می پاشند.


کلمات کلیدی : نظر

کشف یکی از نادرترین همنوع خواریهای ستارهای

ارسال شده توسط رضا در 89/6/27:: 11:5 صبح

تلسکوپ فضایی پرتو ایکس چاندارا نمونه ای جدید از ستاره ای خشن را کشف کرده که بر اساس شواهد موجود همسایه های جوان خود را بلعیده است. یافته ای که می تواند زوایی جدید از تعامل میان ستاره ها و سیاره ها را آشکار کند.

 به گفته اخترشناسان در موسسه تکنولوژی روچستر ستاره BP Piscium در صورت فلکی ماهی به اندازه ای که به نظر می رسد جوان نیست اما در عوض می تواند هیولای سرخ رنگ یک میلیارد ساله ای باشد که همسایگان جوان خود را که هنوز بقایایی از آنها در اطرافش دیده می شوند را بلعیده باشد.

در واقع BP Psc نسخه ای تکامل یافته تر از خورشید زمین است که در فاصله هزار سال نوری قرار گرفته است. این طور که به نظر می آید این ستاره جهانی را نمایان می کند که در آن ستاره ها ستاره های دیگر یا سیاره ها را می خورند، جهانی که به هیچ وجه آرام و دوستانه نیست.

مطالعه بر روی این پدیده از 15 سال پیش و به واسطه مشاهده ظاهر غیر طبیعی BP Psc آغاز شد زیرا با وجود صفحه غبارآلود مدارگردی که معمولا بستر تولد سیاره ها در اطراف ستاره های غول پیکر به شمار می روند، این ستاره هیچ شباهتی به اجرام سرخ رنگ و عظیم نداشت.

همچنین تشکیل دیگر ستاره ها به صورت خوشه ای و تنها باقی ماندن ستاره BP Psc قابل توجه بوده است. نبودن هیچ ستاره جوانی در نزدیکی BP Psc و مشابه نبودن تصویر آن با یک ستاره سالخورده معمولی از عواملی بود که توجه دانشمندان را نسبت به این جرم کیهانی جلب کرد.

در کنار صفحه غباری، فورانهایی در جهتهای متضاد از سطح این ستاره دیده می شود که به عملکرد ستاره های جوان در هنگام راندن ذرات صفحه های غباری از سطح خود شباهت دارد. برای پیچیده تر شدن موضوع نیز بهتر است بدانید مقادیر کوچکی لیتیوم در اتمسفر BP Psc یافته شده و نیروی گرانش سطح آن نیز بسیار ضعیف است، دو ویژگی که به ستاره های سالخورده اختصاص دارند.

با این حال شواهد پرتو ایکسی تلسکوپ فضایی چاندرا در میان تمامی این شواهد ضد و نقیض حکم بر کهن سال بودن این ستاره کرده است. به گفته اخترشناسان اگر BP Psc ستاره ای جوان بود باید منابع پرتو ایکس قدرتمندتری می داشت در حالی که یک روز رصد دقیق این ستاره با کمک تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا تنها 18 منبع پرتو ایکس را بر روی این ستاره آشکار کرده است.

دانشمندان باور دارند مشاهده و مطالعه ستاره BP Psc می تواند نشانه هایی را از چگونگی شکل گیری ستاره های فراخورشیدی در اختیار آنها قرار دهد. با در نظر گرفتن تمامی شواهد محققان اعلام کردند شاهد یکی از نادرترین همنوع خواری های ستاره ای بوده اند.

به گفته آنها مدتی پس از اینکه BP Psc  تبدیل شدن به یک هیولای سرخ رنگ، آخرین مرحله از تکامل ستاره ای را آغاز کرده است، همسایه های بی نوای خود را قربانی کرده و بلعیده است. به بیانی دیگر این ستاره نشان می دهد شاید ستاره ای مانند خورشید برای میلیاردها سال بی آزار و خاموش به نظر برسد اما در زمان فعال شدن می تواند ستاره، سیاره و یا هر دو نوع این اجرام کیهانی را که در نزدیکی اش قرار گرفته اند، در جا ببلعد.

از این رو اخترشناسان احتمال می دهند آنچه برای همسایگان BP Psc  رخ داده می تواند روزی به سرنوشت زمین تبدیل شود.


کلمات کلیدی : نظر

تصاویر اولین نقشه حفرههای بزرگ ماه

ارسال شده توسط رضا در 89/6/27:: 8:18 صبح
آژانس فضایی آمریکا با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط کاوشگر Lro اولین نقشه از حفره های بزرگ ماه را ارائه کرد.

 این کار ناسا نوعی "داستان سخنگو" از تاریخ بمبارانهای بزرگ اجرام کیهانی است که بیش از 6/4 میلیارد سال قبل به ماه و سایر اجرام بسیار جوان منظومه شمسی آسیب رساندند.

در این پروژه ناسا، دانشمندان دانشگاه براون با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط کاوشگر مدارگرد Lunar Reconnaissance Orbiter ناسا به طبقه بندی پنج هزار و 185 حفره با قطر برابر یا بیشتر از 20 کیلومتر پرداختند.

این حفره ها به عنوان قدیمی ترین مناطق ماه شناخته می شوند که در نیمکره جنوبی و شمال مرکز تنها قمر زمین قرار گرفته اند.

براساس گزارش ساینس، سطح این حفره ها می توانند تاریخ بمبارانهای کیهانی که در آغاز تاریخ منظومه شمسی در چند صد میلیون سال پس از تولد این منظومه رخ داده اند را مشخص کند.



کلمات کلیدی : نظر

تا کشف بیگانههای فضایی، فقط 8 ماه مانده

ارسال شده توسط رضا در 89/6/27:: 7:24 صبح

دو دانشمند ادعا کرده‌اند که تا 8 ماه دیگر، ‌سیاره‌ای پیدا خواهد شد که قابل سکونت است. آیا تا 8 ماه دیگر،‌ ما با دنیای جدیدی آشنا خواهیم شد؟ آیا 8 ماه دیگر بیگانه‌های فضایی دیگر افسانه نخواهند بود؟

: مدت‌ها است که امکانات متفاوت سازمان‌های مختلف فضایی، در تلاش هستند تا سیاره‌ای را پیدا کنند که شرایطی مشابه زمین داشته باشد. دانشمندان باور دارند که خارج از منظومه شمسی ما،‌ چنین سیاره‌ای وجود دارد و اگر این‌طور باشد،‌ احتمال این که موجودات زنده‌ای هم روی آن زندگی کنند هست. تلاش برای یافتن بیگانه‌های فضایی هنوز به نتیجه نرسیده، ‌اما به نظر می‌رسد به مرحله‌ای رسیده‌ایم که همه چیز مهیا است و زمان زیادی تا رسیدن به نتیجه نمانده است. دست کم دو تن از اساتید دانشگاه‌های هاروارد و کالیفرنیا چنین باوری دارند.

بر اساس گزارش پاپ‌ساینس،‌ آن‌ها حتی تاریخ رسیدن به نتیجه را هم تخمین زده‌اند:‌ ماه مه سال 2011/ اردیبهشت سال 1390. اما آن‌ها چه طور به چنین تاریخی رسیده‌اند؟‌ ظاهرا محاسبات آن‌ها پیچیده‌تر از آن است که بتوان در یک گزارش آن‌ها را مطرح کرد، اما به گفته خودشان، ‌آن‌ها از اطلاعات مشاهده‌گرهایی مانند کپلر ناسا استفاده کرده‌اند. آن‌ها از این طریق یک ضریب قابل سکونت بودن درست کرده‌اند، ضریبی که بر اساس داده‌هایی مانند دما و جرم سیاره،‌ مشخص می‌کند که چه‌قدر احتمال وجود حیات روی آن وجود دارد.

تا به حال سیاره‌های دوردست زیادی کشف شده‌اند. بسیاری از آن‌ها غول‌های گازی بوده‌اند و برخی هم صخره‌های یخ‌زده کوچک بوده‌اند. به اعتقاد محققین، ‌هر چه سیاره‌های بیشتری کشف می‌شوند،‌ شانس رسیدن به سیاره‌ای که شرایط مشابه زمین داشته باشد بالاتر می‌رود.

البته بسته به این که یافته‌ها چه‌طور پردازش و ارزش‌گذاری شوند، می‌توان نگاه‌ها و پیش‌بینی‌های متفاوتی داشت. با دید بلندمدت،  تا سال 2013/ 1392 با احتمال 66 درصد و تا سال 2020/ 1399 با احتمال 75 درصد چنن سیاره‌ای پیدا خواهد شد.

اما تاریخ میانگین معمولا زودتر است. تا جایی که در پیش‌بینی اخیر به نیمه اول سال 2011 که تا سه ماه دیگر آغاز می‌شود رسیده است. حتی این محققین باور دارند که تاریخ رسیدن به کشفی که سال‌ها منتظرش بودیم،‌ 8 ماه دیگر،‌ یعنی ماه مه 2011/ اردیبهشت 1390 خواهد بود. ادعای بزرگ،‌ جذاب و هیجان‌انگیزی است، نه؟


کلمات کلیدی : نظر

دریافت امواج ناشناس رادیویی از کهکشان همسایه راه شیری

ارسال شده توسط رضا در 89/6/25:: 2:14 عصر

اخترشناسان در مرکز فیزیک اختری "جودرل بنک" برای اولین بار امواج ناشناس رادیویی را از کهکشان M82 در نزدیکی راه شیری دریافت کرده اند که کاملا بیگانه بوده و توضیحی برای یافتن منشا آن نمی یابند.

به گزارش خبرگزاری مهر، واقعه ای عجیب در همسایگی کهکشان راه شیری در حال وقوع است! جرمی بیگانه در کهکشان M82 آغاز به ارسال امواج رادیویی به سمت راه شیری کرده که این امواج به هیچ یک از سیگنالهایی که تا به حال از فضا دریافت شده اند شباهتی ندارند.

"تام ماکس لو" از مرکز فیزیک اختری "جودرل بنک" که در ماه می سال گذشته این جرم را با استفاده از شبکه تلسکوپهای رادیویی "مرلین" در میان انفجار ستاره ای در کهکشان M82 رصد کرده است نیز از هویت این جرم اظهار بی اطلاعی می کند. این جرم به شکل نقطه ای درخشان از پرتوهای رادیویی طی چند روز آشکار شده و با سرعتی بالا در مقیاسهای اخترشناسی ناپدید شد.

این امواج با الگوهای پرتوهای رادیویی ابر نواختران همخوانی ندارد زیرا پرتوهای ابر نواختری طی چند هفته درخشانتر و درخشانتر شده و طی چند ماه در حالی ناپدید می شوند که طول موج تشعشعات آنها به صورت مداوم تغییر می کنند اما درخشانی منبع جدید رادیویی طی یک سال به هیچ وجه تغییر نکرده و طول موج آن نیز ثابت باقی مانده است.

به نظر می رسد این منبع با سرعتی بالا و چهار برابر سرعت نور به سوی کهکشان راه شیری در حرکت است. فرضیه سیاهچاله بودن این جرم نیز به دلیل قرار نگرفتن آن در مرکز کهکشان M82 مورد قبول قرار نگرفته است و دانشمندان اکنون گمان می برند شاید این جرم یک میکرو اخترواره باشد.

میکرو اخترواره زمانی به وجود می آید که ستاره ای بزرگ بمیرد و از خود سیاهچاله ای بزرگ با جرمی 10 تا 20 برابر خورشید به جا بگذارد. این سیاهچاله به سرعت، تغذیه از گازهای ستاره های به جا مانده در اطراف خود را آغاز خواهد کرد. میکرواخترواره ها نیز امواج رادیویی از خود ساطع می کنند اما میزان درخشندگی آنها تا به حال به شدت درخشندگی منبع رادیویی جدید نبوده است در عین حال میکرواخترواره ها مقادیری پرتو ایکس نیز تولید می کنند که در منبع جدید تا کنون هیچ موجی از پرتو ایکس مشاهده نشده است، بنابراین این فرضیه نیز نمی تواند درست باشد.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، بهترین توضیحی که اختر شناسان تا کنون توانسته اند بیان کنند این است که جرم ناشناس جرمی متراکم است که از ترکیب مواد موجود در کهکشان از قبیل سیاهچاله های بزرگ به وجود آمده است. احتمال می رود این پدیده به شکلی رایج در کهکشان راه شیری نیز رخ دهد، اما تداوم وقوع آن در M82 بیشتر است زیرا این کهکشان یک کهکشان انفجاری است، دیگی کیهانی که در آن ستاره های بزرگ با سرعتی بسیار بالاتر از کهکشان راه شیری شکل گرفته و نابود می شوند و میزان تولید سیاهچاله های بزرگ در آن نسبت به راه شیری بسیار بالاتر است.



کلمات کلیدی : نظر

تصویری جدید از همه آسمان

ارسال شده توسط رضا در 89/6/25:: 2:13 عصر
تلسکوپ پلانک آژانس فضایی اروپا که سال گذشته توسط آژانس فضایی اروپا به فضا فرستاده شده است اولین تصویر کامل از جهان را منتشر کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، پلانک برای کشف منشاء جهان هستی به فاصله ای یک میلیون مایلی فرستاده شده و ماموریت آن بررسی سن، محتوی و روند تکاملی جهان هستی به واسطه مطالعه بر روی بقایای به جا مانده از انفجار بزرگ است.

در ماه سپتامبر سال گذشته اولین تصاویر از این تلسکوپ به زمین ارسال شد که در آن نواری از نورهای قدیمی و کهن در میان آسمان به ثبت رسیده بود؛ اکنون پلانک تصویری کامل از آسمان را ثبت کرده است.



این تصویر آنچه که در ماورای زمین به چشم تجهیزات حساس به نور پلانک مرئی دیده می شوند را به تصویر کشیده است. بخش غالب این تصویر بخشهای بزرگی از کهکشان راه شیری است. خط افقی درخشانی که از میان تصویر عبور کرده صفحه اصلی کهکشان راه شیری، جایی که زمین و خورشید در آن قرار دارند را نمایان کرده است. همچنین در این تصویر می توان انفجارهای عظیمی از ابرهای غبار کیهانی را نیز مشاهده کرد.

بر اساس گزارش بی بی سی، دانشمندان برای تحلیل و بررسی این تصویر سالها زمان صرف خواهند کرد تا شاید دریابند جهان هستی چگونه به شکل کنونی اش دیده می شود. به گفته محققان در "کالج امپریال لندن" آنچه در این تصویر دیده می شود ساختار گازی و غباری کهکشان راه شیری است که اطلاعات عظیمی درباره آنچه در همسایگی خورشید در حال وقوع است را آشکار می کند. در عین حال این تصویر اطلاعات زیادی از چگونگی شکل گیری کهکشانها در مقایسه با دیگر کهکشانها را در خود به ثبت رسانده است.
کلمات کلیدی : نظر

بیگانگان فضایی؛دوست یا دشمن

ارسال شده توسط رضا در 89/6/25:: 2:12 عصر
«استفان هاوکینگ» نگران بیگانگان فضایی است تا جایی که این فیزیکدان معروف با یادآوری زمانی که اروپایی ها تمدن امریکاییان لاتین را کشف کردند اعلام می کند انسان باید در مورد برقراری ارتباط با بیگانگان فضایی کاملا محتاط باشد.

نیوساینتیست، به گفته هاوکینگ از آنجا که هر گونه ای از موجودات زنده که بتواند با زمینیان ملاقات کند سطحی بسیار بالاتر از تکنولوژی کنونی انسانها دارد، ملاقات با آنها خبر بسیار بدی خواهد بود. در عین حال وی در رابطه با نتایج و پیامدهای ادامه یافتن فعالیت پروژه SETI اخطار داده است.

با وجود اینکه هنوز انسان سیگنالی از جانب موجودات فضایی دریافت نکرده است، پیشرفتهای بزرگ تکنولوژیکی باعث شده تا تصور کند اگر فرستنده هوشمند ماورایی در خارج از زمین وجود داشته باشد، پس باید به زودی آن را پیدا کرد. کشفی که می تواند متحول کننده باشد اما از سویی دیگر برخی از افراد از جمله هاوکینگ آن را فاجعه آمیز می دانند.

تصور کنید انسان در ردیابی سیگنالی از موجودات فضایی موفق شود. آیا باید به آن پاسخ دهد؟ هر نوع ارسال سیگنالی می تواند احتمال حمله تمدنی را در پی داشته باشد که به اندازه ای پیشرفته است که توانسته سیگنالهای زمینیان را دریافت کند. این تصور مانند فیلمنامه های تخیلی است اما در صورتی که احتمال بسیار کوچکی در وقوع چنین رویدادی وجود داشته باشد چرا باید چنین ریسکی کرد؟

این موضوع برای سه سال دانشمندان پروژه SETI در آکادمی بین المللی اخترشناسی را به خود مشغول کرده بود. مسئله مباحثات آنها ایده ای بود که توسط چند نفر از اعضا برای ممنوع کردن ارسال هر نوع سیگنالی به سوی بیگانگان فضایی مطرح شده بود.

در حقیقت می توان گفت علاوه بر اینکه این کار امری غیر ممکن به شمار می رود، دیگر برای ممنوعیت ارسال سیگنال دیر شده است. انسان به صورت ناخواسته با ارسال سیگنالهای تلویزیونی، رادیویی و راداری برای 60 سال حضور خود را به اطلاع همه جهان رسانده است. پخش سریالها و برنامه های تلویزیونی از کشورهای مختلف هر لحظه با سیلی از مخاطبان مواجه است و در صورت حضور موجود هوشمندی در ورای زمین، احتمالا برنامه های تلویزیونی زمینی اکنون تعدادی بیننده فضایی دارد!

ردیابی این نشت سیگنالی چندان سخت نیست. شدت آن در مجذور فاصله کاهش پیدا می کند اما حتی اگر نزدیکترین موجود بیگانه در فاصله هزار سال نوری از زمین قرار داشته باشد، هنوز می تواند این سیگنالها را دریافت کند زیرا فناوری آنتهای این موجودات چندین قرن از فناوری زمین جلوتر است.

این توانایی می تواند پیشنهاد متوقف کردن ارسال سیگنالهای هدف دار از روی زمین در مواردی که فرازمینی ها درباره آن نسبت به انسان برتری دارند را به پیشنهادی ظاهرا منطقی تبدیل کند. زیرا تنها تمدنی نزدیک به سطح پیشرفت تمدن بشر قادر به ردیابی سیگنالهای هدف دار خواهد بود در حالی که به سیگنالهای تلویزیونی و رادیویی توجهی ندارد و تمدنی در سطح پیشرفت تمدن بشر نیز به هیچ وجه تهدید به شمار نمی رود.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، با این همه در نهایت تیم پروژه SETI در آکادمی بین المللی اخترشناسی طرح ممانعت از ارسال سیگنال به فرازمینی ها را رد کرد. شاید فرازمینی ها جایی در خارج از زمین وجود داشته باشند، در این صورت انسان باید با کشف آنها اطلاعات زیاد و ارزشمندی به دست آورد، در حالی که عده ای در حال ایجاد این واهمه هستند که آنها به زودی ما را یافته و به ما حمله خواهند کرد.



کلمات کلیدی : نظر

وقوع یکی از نادرترین رویدادهای نجومی/ اخترواره ای یک ستاره را می

ارسال شده توسط رضا در 89/6/25:: 2:10 عصر

اخترشناسان می توانند طی یکی از نادرترین رویدادهای نجومی در 8 جولای 2010 در اروپا شاهد اختفای ستاره ای باشند که به واسطه عبور یک اخترواره از برابر ستاره دلتا مارافسای رخ خواهد داد.

این خسوف اخترواره ای می تواند تنها اختفای ستاره ای قرن جاری باشد که امکان رصد آن با چشم غیرمسلح نیز وجود دارد. آنچه هنگام خورشید گرفتگی رخ می دهد می تواند برای یک اخترواره، اجرام سنگی یا فلزی که بقایای شکل گیری منظومه خورشیدی به شمار می روند نیز رخ دهد.

در حالی که ردیابی اخترواره های کوچک کاری بسیار مشکل است، تا کنون تقریبا چهارصد هزار اخترواره با ابعادی از چند صد کیلومتر تا چند متر ردیابی شده اند. بیش از 6 هزار و 500 نمونه از آنها اجرام نزدیک به زمین به شمار می روند که می توانند برای سیاره خطر ساز بوده و با آن برخورد کنند و متناسب با ابعادشان خسارتهای کم و زیادی به زمین وارد آورند.

در حالی که یک اخترواره بسیار ریزتر از آن است که بتواند خورشید را بپوشاند یکی از آنها گاه و بیگاه در مقابل یکی از بیشمار ستاره های آسمان شب قرار گرفته، نور آن را مسدود کرده و منجر به بروز اختفای ستاره ای خواهد شد.

از آنجایی که اخترواره ها بسیار سریع حرکت می کنند این پدیده تنها چند ثانیه به طول خواهد انجامید و معمولا ستاره پنهان شده به اندازه ای کم نور است که تنها با کمک تلسکوپ می توان آن را مشاهده کرد.

اما به گفته آژانس فضایی اروپا طی رویداد روز 8 جولای ستاره دلتا مارافسای (Delta Ophiuchi) که با چشم غیر مسلح نیز قابل دید بوده و چهارمین ستاره درخشان صورت فلکی مارافسای (Ophiuchus) نیز به شمار می رود به واسطه عبور اخترواره "روما " که وسعتی برابر 50 کیلومتر دارد از دید پنهان خواهد شد.

این به آن معنی است که پدیده اختفا تنها در مسیری به طول 50 کیلومتر قابل دیدن خواهد بود که از روی مرکز اروپا، اسپانیا و جزایر قناری عبور خواهد کرد.

از آنجایی که اخترواره ها به جز چند نمونه خاص، بسیار کوچکتر از آن هستند که بتوان آنها را با کمک تلسکوپهای زمینی مورد بررسی قرار داد، اختفای ستاره ای یکی از راه های مستقیم برای اندازه گیری ابعاد چنین اجرامی به شمار می رود. زمانی که چند رصد گر چنین پدیده ای را با کمک دوربین تصویربرداری و بر اساس زمان بندی دقیق به ثبت می رسانند می توانند از زمان به ثبت رسیده از پدیده برای تعیین شکل اخترواره استفاده کنند.

بر اساس گزارش ساینس دیلی، از آنجایی که دانشمندان سرعت اخترواره ها را می دانند، مدت زمانی که اختفا به طول خواهد انجامید می تواند نشان دهنده وسعت اخترواره باشد، این اطلاعات به اخترشناسان امکان می دهد شکل و ابعاد اخترواره را بازسازی کنند.


کلمات کلیدی : کیهان نظر

سن جدید سیاره زمین محاسبه شد

ارسال شده توسط رضا در 89/6/25:: 2:8 عصر

مطالعات زمین شناسی به تازگی سن جدید و دقیق تری را برای سیاره زمین تخمین زده است که به گفته دانشمندان مطالعات جدید نشان می دهد زمین 70 میلیون سال جوانتر از سیاره 4 میلیارد و 537 میلیون ساله ای است که از قبل شناخته می شد.

 برای تایید سن زمین محققان عناصر موجود در جبه زمین را با عناصر موجود در شهابسنگهایی که سنی برابر سن منظومه خورشیدی داشتند مقایسه کردند. گزارش نتیجه این مطالعات روز 9 جولای در نشریه "نیچر ژئوساینس" منتشر شده است.

نتایج مطالعات نشان می دادند که سیاره زمین برای شکل گیری لایه های مختلف مدت زمان بیشتری از آنچه در گذشته تصور می شد، صرف کرده است. دانشمندان این مقیاس زمانی را با مطالعه بر روی مدت زمانی که زمین برای رشد و به هم پیوستن صرف کرده، مدت زمانی که جنین های سیاره ای برای شکل دادن سیاره زمین با یکدیگر برخورد می کرده اند، مورد بررسی قرار دادند.

"جان راد" از دانشگاه کمبریج که انجام این مطالعات را به عهده داشته است می گوید: این برخوردها باعث شدند بخشهایی از سیاره ذوب شده و مواد فلزی این فرصت را داشته باشند تا برای شکل دادن به هسته زمین از دیگر مواد تفکیک شوند. از این رو طی این فرایند سیاره به مجموعه ای تفکیک شده از هسته مذاب و لایه های خارجی تر و جبه تبدیل شد. هرچه این فرایند طولانی تر بوده باشد زمان متولد شدن زمین در ابعاد و شکل ژئولوژیکی کنونی اش نیز به تاخیر افتاده است.

محققان برای روشن کردن این موضوع دو عنصر شیمیایی درون جبه زمین به نامهای "هفنیوم 182" و "تنگستن 182" را مورد مطالعه قرار دادند. طی دوره ای چند میلیون ساله هفنیوم تجزیه شده و به تنگستن تبدیل می شود و تنگستن نیز عنصری فلز دوست است از این رو زمانی که هسته زمین در حال شکل گیری بوده، تنگستن در این فرایند شکل گیری سهیم بوده است. این عنصر در فلزات موجود در زمین نشانه هایی از خود به جا گذاشته که نشان دهنده مدت زمان دوره تفکیک شدن لایه های سیاره است.

پس از مقایسه میزان "تنگستن 182" در جبه با میزان عنصر مشابهی که در شهابسنگهایی با سنی برابر سن منظومه خورشیدی وجود دارند، دانشمندان توانستند طول دوره مجزا شدن کامل زمین به لایه های هسته و جبه را تعیین کنند. با شبیه سازی تمامی شیوه های ممکنی که فرایند تفکیک پذیری لایه های زمین می توانسته طی آنها شکل گرفته باشد، محققان دریافتند دوره تکمیل شدن لایه های زمین در حدود 100 میلیون سال به طول انجامیده است در حالی که مطالعات پیشین طول این دوره را 30 میلیون سال تخمین زده بود.

بر اساس گزارش بی بی سی، به این شکل سن جدید سیاره زمین 4.467 میلیارد سال خواهد بود که به نسبت سن قدیمی تر آن که در حدود 4.537 میلیارد سال تخمین زده شده بود بسیار جوانتر به نظر می آید.


ادامه مطلب
نوشته شده توسط رضا | لینک ثابت | موضوع: هواوفضاآرشیو نظرات (0) 
?? تیر ???? ساعت ??:??:??

اخترشناسان می توانند طی یکی از نادرترین رویدادهای نجومی در 8 جولای 2010 در اروپا شاهد اختفای ستاره ای باشند که به واسطه عبور یک اخترواره از برابر ستاره دلتا مارافسای رخ خواهد داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، این خسوف اخترواره ای می تواند تنها اختفای ستاره ای قرن جاری باشد که امکان رصد آن با چشم غیرمسلح نیز وجود دارد. آنچه هنگام خورشید گرفتگی رخ می دهد می تواند برای یک اخترواره، اجرام سنگی یا فلزی که بقایای شکل گیری منظومه خورشیدی به شمار می روند نیز رخ دهد.

در حالی که ردیابی اخترواره های کوچک کاری بسیار مشکل است، تا کنون تقریبا چهارصد هزار اخترواره با ابعادی از چند صد کیلومتر تا چند متر ردیابی شده اند. بیش از 6 هزار و 500 نمونه از آنها اجرام نزدیک به زمین به شمار می روند که می توانند برای سیاره خطر ساز بوده و با آن برخورد کنند و متناسب با ابعادشان خسارتهای کم و زیادی به زمین وارد آورند.

در حالی که یک اخترواره بسیار ریزتر از آن است که بتواند خورشید را بپوشاند یکی از آنها گاه و بیگاه در مقابل یکی از بیشمار ستاره های آسمان شب قرار گرفته، نور آن را مسدود کرده و منجر به بروز اختفای ستاره ای خواهد شد.

از آنجایی که اخترواره ها بسیار سریع حرکت می کنند این پدیده تنها چند ثانیه به طول خواهد انجامید و معمولا ستاره پنهان شده به اندازه ای کم نور است که تنها با کمک تلسکوپ می توان آن را مشاهده کرد.

اما به گفته آژانس فضایی اروپا طی رویداد روز 8 جولای ستاره دلتا مارافسای (Delta Ophiuchi) که با چشم غیر مسلح نیز قابل دید بوده و چهارمین ستاره درخشان صورت فلکی مارافسای (Ophiuchus) نیز به شمار می رود به واسطه عبور اخترواره "روما " که وسعتی برابر 50 کیلومتر دارد از دید پنهان خواهد شد.

این به آن معنی است که پدیده اختفا تنها در مسیری به طول 50 کیلومتر قابل دیدن خواهد بود که از روی مرکز اروپا، اسپانیا و جزایر قناری عبور خواهد کرد.

از آنجایی که اخترواره ها به جز چند نمونه خاص، بسیار کوچکتر از آن هستند که بتوان آنها را با کمک تلسکوپهای زمینی مورد بررسی قرار داد، اختفای ستاره ای یکی از راه های مستقیم برای اندازه گیری ابعاد چنین اجرامی به شمار می رود. زمانی که چند رصد گر چنین پدیده ای را با کمک دوربین تصویربرداری و بر اساس زمان بندی دقیق به ثبت می رسانند می توانند از زمان به ثبت رسیده از پدیده برای تعیین شکل اخترواره استفاده کنند.

بر اساس گزارش ساینس دیلی، از آنجایی که دانشمندان سرعت اخترواره ها را می دانند، مدت زمانی که اختفا به طول خواهد انجامید می تواند نشان دهنده وسعت اخترواره باشد، این اطلاعات به اخترشناسان امکان می دهد شکل و ابعاد اخترواره را بازسازی کنند.



کلمات کلیدی : زمین نظر
<      1   2   3   4   5      >


بازدید امروز: 13 ، بازدید دیروز: 120 ، کل بازدیدها: 329929
پوسته‌ی وبلاگ بوسیله Aviva Web Directory ترجمه به پارسی بلاگ تیم پارسی بلاگ