نجوم وفضا

 اولین سفر انسان به فضا 50 سال قبل در 12 آوریل 1961 (23 فروردین 1340) انجام شد. پس از این موفقیت بزرگ، آژانس های فضایی بزرگ دنیا به انتخاب و آموزش فضانوردان روی آوردند و در این کار استانداردهای پزشکی و روانشناسی مختلفی را در نظر گرفتند.

اولین فضانوردانی که ناسا آموزش داد در سال 1959 انتخاب شدند. در این برنامه فضایی، داوطلبان تست خلبانی و مهندسی هواپیماهای جت جنگی می دادند و بعد به عنوان فضانورد ناسا انتخاب می شدند.
 

به گزارش مهر، در راستای همکاری های فضایی بین دو کشور ایران و روسیه  دو سال پیش پروتکل همکاری بین مسئولان دو کشور به امضا رسید که مهمترین موضوع آن ساخت ماهواره «ایران ست» بود و طبق آن یک کارگروه مشترک نیز هر 6 ماه یکبار با برگزاری نشست هایی روند انجام این پروتکل را بررسی می کند.

براین اساس مسئولان سازمان فضایی ایران در دیدار با «ایگور شگولف» وزیر مخابرات و ارتباطات جمعی فدراسیون روسیه که اواخر هفته گذشته به ایران سفر کرده بود مهمترین خواسته خود را همکاری روسیه در پروتکل ساخت ماهواره «ایران ست» اعلام کردند و خواستار همکاری روسیه در زمینه ساخت ماهواره های نسل جدید و اعزام فضانورد ایرانی به مدار زمین شدند.
 

مقامات ناسا در حال آخرین بررسی ها برای تعیین مقصد نهایی مریخ نورد کریوسیتی  (Curiosity) (به معنی کنجکاوی) هستند. مریخ نوردی که قرار است در ماه نوامبر امسال سفرش را به مقصد مریخ آغاز کند تا میراث دار دو قلوهای افسانه ای مریخ نورد، اسپریت و اپروچیونیتی باشد.

دانشمندان این طرح در حال حاضر با بررسی فهرست نامزدهای اولیه مکان هایی که برای فرود این مریخ نورد پیشنهاد شده بود تعداد آنها را به 4 موردکاهش داده اند تا سرانجام مقامات ارشد ناسا از بین این 4 گزینه مقصد نهایی Curiosity را تعیین کنند.

این کهکشان مارپیچ که NGC 1097 نام دارد در صورت فلکی کوره در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است.

اکنون دانشمندان مرکز فضایی اسپیتزر در ناسا تصویری واضح در طیف فراسرخ  از این کهکشان تهیه کردند که نشان می دهد در مرکز کهکشان NGC 1097 یک سیاه چاله غول پیکر وجود دارد که شبیه به یک چشم بزرگ است.

براساس گزارش نیویورک تایمز، جرم این سیاه چاله 100 میلیون برابر بزرگتر از جرم خورشید است و به همین دلیل تاکنون مرکز این کهکشان با تلسکوپهای نور مرئی به صورت یک نقطه بزرگ تاریک دیده می شد.

این تصاویر را تلسکوپ فضایی اسپیتزر در سه طول موج مختلف در طیف فراسرخ تهیه کرده است.

دیگر سیارات سنگی منظومه (عطارد، ‌زهره و مریخ)‌ فاقد قمر طبیعی هستند. در همین حال نسبت جرم قمر به سیاره در مورد زمین ماه بیش از نسبت هر قمر دیگری در منظومه شمسی است. به این شکل برخی پژوهشگران اصرار دارند سیستم زمین ماه را سیاره‌ای دوگانه بنامند.ماه در طول سال‌های اخیر اکتشافات فضایی مورد توجه ویژه قرار داشته است؛ مسابقات فضایی عملا با فتح ماه بود که به پایان رسید. سفر انسان به ماه آنقدر از نظر فنی دشوار و پیچیده بود که برخی آن را افسانه قلمداد کردند. اما از همان نخستین روزهای بررسی و اکتشاف ماه تا امروز که بار دیگر

فضا پیمای کاوشگر دنباله دار رزتا (Rosetta)، در حالیکه بیش از 160 میلیون کیلومتر تا مقصد نهایی اش فاصله دارد، توانست نگاهی اجمالی به مقصدش بیاندازد. مقصدی که قرار است در سال 2014 به ملاقات آن برود: دنباله دار چریموف – گراسیمنکو      (Churyumov-Gerasimenko). اکنون و پس از این نگاه سریع به مقصد، این فضا پیمای متعلق به آژانس فضایی اروپا ESA  به خواب زمستانی فرو می رود تا زمانی که به مقصد نهایی اش برسد.

این تصاویر با کمک ابزاری به نام اوزیریس گرفته شده است. OSIRIS اگرچه نام یکی از خدایان مصری است که عمدتا بر جهان مردگان وکالت دارد اما در اینجا مخفف حروف آغازین نام طولانی تر این ابزار است: «سامانه تصویر برداری راه دور فروسرخ، مریی و طیف نگاری».

اخترشناسان با استفاده از رصدخانه‌ای واقع در آریزونای آمریکا برخورد شبانه 3 TC دو هزار و هشت با زمین را رصد کردند. آنها گرچه معتقدند شهاب سنگ‌هایی از این دست و با ابعاد خرد خطری برای زمین و ساکنان آن در برندارند اما می‌توانند انگیزه مناسبی برای اخترشناسان جهان و مراکز و سازمان‌های تحقیقاتی به منظور سرمایه‌گذاری ‌های کلان تحقیقاتی در شناخت دقیق این اجرام مرموز و ساختار آنها تلقی شوند.