نجوم وفضا

دنباله‌دار گاراد با نام علمی C/2009 P1 در صورت‌فلکی جاثی (هرکول) اقامت دارد و در اواخر اسفند و اوایل فروردین به فاصله 195میلیون‌کیلومتری زمین خواهد رسید و با چشم غیرمسلح دیده خواهد شد.

تصویر زیر را رولاندو لیگاستری در نیومکزیکو گرفته و این دنباله‌دار را در نزدیکی خوشه ستاره‌ای کروی M92و چند کهکشان دوردست نشان می‌دهد. این دنباله‌دار در حال حاضر از قدر 6.5 دیده می‌شود و به همین دلیل فقط با دوربین‌های دوچشمی یا تلسکوپ قابل مشاهده است.
دنباله به رنگ سفید-زرد از ذرات غبار فوران‌یافته از هسته دنباله‌دار تشکیل یافته و مسیر تقریبی حرکت دنباله‌دار را نشان می‌دهد. اما دنباله آبی‌رنگ که جهت مخالف خورشید را نشان می‌دهد، از ذرات گاز یونیزه‌ای تشکیل شده که تحت تاثیر بادهای خورشیدی به عقب رانده شده و از خود نور منتشر می‌کنند. در منظومه شمسی، این دنباله‌های آبی‌رنگ یونی جزو معدود منابع تولید نور مریی غیر از خورشید به شمار می‌روند. اغلب اجسام منظومه شمسی با بازتاب‌کردن نور خورشید دیده می‌شوند و از خود نوری منتشر نمی‌کنند.
برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.

به گفته مبشر فضا به اندازه ای وسیع و خالی است که احتمال وقوع چنین پدیده ای بسیار نادر است، اما غیر ممکن نیست. در مقیاسی بزرگتر می توان گفت که کهکشان آندرومدا یکی از تهدیدهای احتمالی برای آینده زمین است.

ادامه مطلب...

سیاره GJ 667Cc در ناحیه قابل سکونت به دور ستاره خود چرخیده که دما را برای وجود آب مایع در سطح آن امکان‌پذیر می‌سازد.

این سیاره با استفاده از داده‌های تلسکوپ رصدخانه جنوب اروپا شناسایی شده که در جست‌وجو برای حرکات موجود در ستارگان که نشانه وجود کشش گرانشی یک سیاره در اطراف آن است، مورد بررسی قرار گرفته بودند.

جرم این سیاره جدید در حدود 4.5 برابر زمین بوده که در اطراف ستاره GJ 667C در فاصله 22 سال نوری از زمین گردش می‌کند. نور دریافتی توسط این سیاره مشابه زمین است.

به گفته ستاره شناسان، این سیاره در یک منظومه سه ستاره‌ای قرار گرفته که دو ستاره دیگر در مجموعه ستارگان کوتوله نارنجی قرار می‌گیرند.

ستاره GJ 667C از ساختار شیمیایی متفاوتی نسبت به خورشید برخوردار بوده و میزان عناصر سنگین‌تر از هلیوم آن مانند کربن، آهن و سیلیکون بسیار پایین‌تر است.

این کشف نشان دهنده این مطلب است که سیارات با قابلیت برخورداری از حیات در محیط‌های بیشتری قابل مشاهده هستند.

این ستاره، پیش از این با یک سیاره بزرگ در اطراف آن شناخته شده بود که البته هیچ گاه اطلاعات آن منتشر نشد. این سیاره به قدری به ستاره خود نزدیک بوده که وجود آب در آن امکان‌پذیر نیست.

دانشمندان همچنین بر این باورند که احتمالا یک سیاره گازی و یک سیاره ابرزمین دیگر در منظومه این ستاره وجود دارد.

ایسنا

این در حالیست که این سوراخ تاریک در حقیقت یک ابرماده موسوم به ابر مولکولی تیره است که از عبور نور از میان خود جلوگیری می‌کند. این ابر مولکولی یکی از سردترین و منزوی‌ترین مناطق جهان را در خود جای داده است .

ابر به تصویر کشیده، موسوم به «برنارد 68 » ، که یکی از برجسته‌ترین ابرهای مولکولی به سمت صورت فلکی مارافسای بوده که در این تصویر به دلیل تمرکز بالای غبار و گاز مولکولی که عملا تمام نور مرئی ستارگان پیش‌زمینه خود را جذب کرده، به شکل یک سیاه‌چاله دیده می‌شود.

به گفته ستاره شناسان، از آن جا که هیچ ستاره‌ای در این تصویر دیده نمی‌شود، «برنارد 68 » احتمالا در فاصله نزدیکتری قرار دارد. البته این نزدیکی در حقیقت، 500 سال نوری بوده و اندازه این ابر حدود نیم میلیون سال نوری است.

شکل‌گیری دقیق این ابرها هنوز مشخص نشده است؛ اما دانشمندان به این امر آگاهی دارند که این ابرها خود مهد کودک ستاره‌های جدید محسوب می‌شوند. به نظر می‌رسد که «برنارد 68 »، خود در حال تجزیه و تبدیل به سیستم جدید ستاره‌ای است.

ایسنا

ستاره شناسان "ام. آی. تی" با کمک اطلاعات جمع آوری شده توسط رصدخانه فضایی کپلر یک ستاره سنگی مشابه عطارد را کشف کردند که به دلیل فاصله بسیار نزدیکی که به ستاره خود دارد بخار می‌شود.

 این سیاره مشابه عطارد که تاکنون نامگذاری نشده است در اطراف ستاره ای به نام KIC 12557548 می چرخد.

ارزیابی‌های اولیه نشان می دهد که این سیاره هر 15 ساعت یکبار با شعاع یک درصد فاصله زمین تا خورشید به دور ستاره خود می چرخد.

دمای سطحی این کره سنگی به دو هزار درجه کلوین (هزار و 727) می رسد. به دلیل نزدیکی بیش از حد به ستاره KIC 12557548 پوسته این سیاره به طور مرتب تصعید (تبدیل حالت جامد به بخار) می شود و به همین علت در اطراف این سیاره فرامنظومه خورشیدی یک تاج بزرگ احاطه شده که می تواند یک دنباله واقعی را بسازد.

ادامه مطلب...

دو سال قبل محققان مرکز ملی تحقیقات جوی در بولدر آمریکا، در تحقیق خود مدعی شدند که تناقضات موجود در اطلاعات ماهواره‌ای از گرمای زمین و اندازه گیری گرمای اقیانوس، نشانه‌ای از انرژی گم شده در زمین است.

اما آیا واقعا انرژی گم شده‌ای وجود دارد یا اشتباهی در محاسبه دانشمندان در خصوص انرژی جذب شده از خورشید و بازتابش آن به فضا روی داده است؟

تیمی متشکل از محققان بین‌المللی حوزه علوم جو و اقیانوس‌شناسان به سرپرستی "نورمن لوب" از مرکز تحقیقات لانگلی وابسته به ناسا و "گریم استفنز" از آزمایشگاه ناسا در پاسادنا مسؤولیت تحقیق در خصوص انرژی گم شده در زمین را برعهده گرفتند.

ادامه مطلب...

پایتخت چین درست در مسیر پرواز سقوط آزاد ماهواره 2.5 تنی روسات آلمان در ماه اکتبر قرار داشته که در نهایت پس از دو دهه کار در خلیج بنگال فرود آمد.

عواقب سقوط قطعات این ماهواره بر روی شهر پکن می‌توانست بسیار فاجعه‌بار باشد: گودال‌های عظیم، شکستن خطوط انتقال سوخت، انفجار، ویرانی ساختمان‌ها و تلفات انسانی سنگین در این منطقه که از جمعیت 20 میلیونی برخوردار است، تنها بخشی از این فجایع به شمار می‌رود.

به گفته سازمان فضایی اروپا (اسا)، احتمال این اتفاق و برخورد ماهواره با شهر پکن با سرعت 482 کیلومتر در ساعت بسیار زیاد بود.

سرعت این ماهواره در زمان ورود به جو زمین بسیار زیاد بود، اما خوشبختانه اصطحکاک حاصله از برخورد با آن، بخش زیادی از این سرعت را گرفته و بخش‌های زیادی از آن را سوزانده یا تکه تکه کرده بود.

به گفته «مانفرد وارهاوت» از مرکز عملیات فضایی اروپا در آلمان، پکن دقیقا در مسیر آخرین مدار روسات قرار داشت.

ادامه مطلب...

دو سال قبل محققان مرکز ملی تحقیقات جوی در بولدر آمریکا، در تحقیق خود مدعی شدند که تناقضات موجود در اطلاعات ماهواره‌ای از گرمای زمین و اندازه گیری گرمای اقیانوس، نشانه‌ای از انرژی گم شده در زمین است.

اما آیا واقعا انرژی گم شده‌ای وجود دارد یا اشتباهی در محاسبه دانشمندان در خصوص انرژی جذب شده از خورشید و بازتابش آن به فضا روی داده است؟

تیمی متشکل از محققان بین‌المللی حوزه علوم جو و اقیانوس‌شناسان به سرپرستی "نورمن لوب" از مرکز تحقیقات لانگلی وابسته به ناسا و "گریم استفنز" از آزمایشگاه ناسا در پاسادنا مسؤولیت تحقیق در خصوص انرژی گم شده در زمین را برعهده گرفتند.

محققان داده‌های 10 سال اخیر شامل اطلاعات آزمایشگاه لانگلی ناسا و آزمایش انرژی تابشی زمین (CERES) برای محاسبه تعادل تابش در جو زمین را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

محققان مرکز تحقیقات ملی جوی، مشاهدات ماهواره ای از سال 2004 تا 2009 میلادی را در خصوص تعادل گرمایی زمین و اندازه گیری گرمای اقیانوسی در عمق 700 متری مورد بررسی قرار دادند. سپس داده‌ها با دمای اقیانوسی از 3 منبع مختلف تلفیق شدند.

ادامه مطلب...

تصویری که توسط مدارگرد اکتشافی مریخ ناسا به ثبت رسیده، نشانگر یک منظره زیبا از حرکت ماسه‌ها و تپه‌ها درون یک گودال بزرگ در ناحیه‌ای در جنوب مریخ بوده که دانشمندان آن را «سرزمین نوح» نامیده‌اند.

ستاره‌شناسان در حال بررسی چگونگی فرسایش و تغییر تپه‌های شنی در چشم‌اندازهای مریخ بوده تا به تعیین تاریخچه‌ای از رسوبات مناطق ثبت شده توسط مدارگرد اکتشافی مریخ بپردازند؛ اما برخی تصاویر، چیزهای بیشتری از علم در خود پنهان دارند.

ادامه مطلب...