نجوم وفضا

تلسکوپ فضایی هابل تصویر جدیدی از کهکشان مارپیچی مسیه (Messier61)‌ تهیه کرده است که جزئیات بسیار دقیقی از این کهکشان ارائه می‌کند.

 کهکشان مارپیچی مسیه معروف به NGC4303 در فاصله 55 میلیون سال نوری از زمین واقع شده و بخشی از خوشه کهکشانی سنبله (Virgo)‌ محسوب می شود.

تلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویر جدیدی از کهکشان مارپیچی Messier61 تهیه کرده است که امکان بررسی دقیق ساختار این کهکشان از جمله جزئیات خیره کننده بازوهای ماریچی را فراهم می کند.

این تصویر نشان می دهد، اندازه کهکشان مسیه تقریبا هم اندازه کهکشان راه شیری بوده و قطر آن حدود 100 هزار سال نوری است.

مسیه به دلیل وجود شش ابر نواختر در این کهشکان مورد توجه محققان و اخترشناسان قرار دارد؛ دو کهشکان Messier83 و NGC 6946 نیز به ترتیب دارای شش و 9 ابرنواختر هستند.

کهکشانی که ما زمینیان در آن زندگی می کنیم .این کهکشان به شکل نوار درخشانی که آسمان را دور می زند وبا استوای سماوی 63 درجه زاویه می سازد در شبهای تاریک بدون ماه با چشم غیر مسلح دیده می شود. .ضخامت این نوارکه درحقیقت مقطع کهکشان از دید خورشید می باشد نامنظم بوده ومقدار پهنای آن بین 3 تا 30 درجه متفاوت است.روشنایی وپهنای نوار کهکشان در سمت صورت فلکی قوس بیشتر می باشد ودر شبهای تابستان بیشتر خودنمایی می کند دلیل این مسئله این است که مرکز کهکشان راه شیری در این سمت قرار دارد وزمانی که به صورت فلکی قوس نگاه می کنیم در واقع به قسمتهای درونی آن نگاه می کنیم که تعداد ستارگان وسحابیهای آن بیشتر است. کهکشان راه شیری یک کهکشان مارپیچی با چند بازو می باشد.حتی بایک تلسکوپ کوچک می توان میلیونها ستاره آنرا مشاهده کرد که البته این ستارگان همه متعلق به بازوی جبار( یا بازوی محلی) هستند علاوه بر این بازو دو بازوی قوس وبرساووشی نیز وجود دارد.. بی نظمی هایی که در کهکشان مشاهده می کنیم ناشی از وجود ابرهای گازی وغباری تیره کننده(سحابی تاریک) هستند .

تعداد ستاره های کهکشان راه شیری بین 200 تا 400 میلیارد تخمین زده شده است.

قطر آن در حدود 100000 سال نوری می باشدمطالعات رادیویی باتوجه به توزیع ابرهای هیدروژنی نشان داده اند که از نوع مارپیچی بوده ودر رده بندی هابل از نوع Sb یا Sc می باشد.بعضی مشاهدات نشان می دهند که ازنوع کهکشانهای میله ای مانند M61 یا M83 می باشد. قرص کهکشان شامل سحابیهای پخشی ?ستاره های جوان? خوشه های باز و.......می باشد درحالیکه هاله کهکشان در برگیرنده ستارگان پیر و شامل حدود 200 خوشه کروی است که از این تعداد حدود 141 عدد را به خوبی شناسایی کرده ایم.

کهکشان راه شیری به همراه دو کهکشان مارپیچی آندرومدا و کهکشان مثلثی وحدود سی کهکشان کوتوله خوشه محلی کهکشانی را تشکیل داده اند.کهکشانهای کوتوله حول سه کهکشان بزرگ مجموعه در حال چرخش بوده ودر حقیقت اقمار این کهکشانها به حساب می آیند.

خورشید بهمراه منظومه خود در فاصله حدود 26000 تا 28000 سال نوری از مرکز کهکشان قرار دارد وهر 250 میلیون سال یکبار حول مرکز آن می چرخد.با بررسی 28 ستاره که در نزدیکی مرکز کهکشان قرار دارند مشخص شده که سیاهچاله ای با جرم حدود 4 میلیون برابر جرم خورشید در آنجا قرار دارد.

                           

ادامه مطلب...

مرکز کهکشان راه شیری یک محل حیرت‌انگیز و پر از عجایب فضایی است که می‌تواند برای ستاره‌شناسان مشتاق ثبت تصویر از این ویژگی‌ها و درک بیشتر از موقعیت خود در کهکشان، مکان گیج‌کننده‌ای هم به نظر برسد؛ اما با کشف جدید دانشمند ایرانی دانشگاه نورث‌وسترن، آنها به راحتی قادر خواهند بود تا یادگارهای زیبایی را از فضا برای خود داشته باشند.

 به گزارش ایسنا، دکتر فرهاد یوسف‌زاده، استاد ایرانی دانشگاه نورت وسترن آمریکا و محقق و ستاره شناس ناسا ابزار جدید را برای شناسایی ابرهای غبار و ستارگان کشف کرده که شامل ثبت تصویر از آنها با استفاده از امواج رادیویی است.

 یوسف زاده اولین کسی است که ابرها و ستارگان تاریک رادیویی را کشف کرده است. ستارگان در مراحل اولیه و پایانی تکامل خود با ابرهای بزرگی از غبار و گاز پوشیده می شوند.

ادامه مطلب...