نجوم وفضا

این روزها سخن از پایان دنیا براساس پیش‌گویی فردی به نام «نوستراداموس» و تقویم قوم «مایا» است؛ اما به اعتقاد یک باستان‌شناس، افرادی مانند قوم مایا، با چنین افکار و اعتقاداتی در ایران باستان هم می‌زیستند.

 ناصر پازوکی در گفت‌وگو اظهار کرد: آنچه رهبر قوم مایاها مطرح کرد،‌ مبنی بر این‌که جمعه‌ی پیش رو (21 دسامبر 2012 میلادی) پایان دنیا خواهد بود‌، ادعای تازه‌ای نیست و در قرون و اعصار گذشته نیز در بسیاری از مذاهب و مکاتب فکری هم مطرح شده است.

 او گفت: اواخر قرن ششم و اویل قرن هفتم هجری قمری، تفکری در میان مسلمانان به‌وجود آمد و مردم فکر می‌کردند آخر زمان است. به همین دلیل، بسیاری از انسان‌ها به کوه‌ها و غارها پناه بردند و فرقه‌ای ایجاد شد که به اصطلاح «اشکفتیه» یعنی شکاف غار و کوه نامیده می‌شد.

وی با بیان این‌که در اروپا هم از جمله در قرن چهاردهم و اوایل قرن پانزدهم میلادی چنین پیش‌بینی‌هایی مطرح شده است‌، ادامه داد: درباره‌ی آنچه حالا عنوان شده، واقعیت این است که چنین اتفاقی قطعا به‌وقوع خواهد پیوست، اما مشخص بودن زمان آن و این‌که کسی بتواند آن را پیش‌بینی کند، محال و غیرممکن است.

او بیان کرد:‌ طبق باور مسلمانان، موضوع مهدویت و پایان دنیا، امری است که دانش و تاریخ وقوع آن را فقط خدا می‌داند و بس. در تعالیم اسلامی آمده که هر کسی ادعا کند زمان پایان دنیا را می‌داند یا از هنگام فرارسیدن قیامت آگاه است، پذیرفتنی نیست.

پازوکی با اشاره به این‌که دست کم در 10 سوره‌ی قرآن از جمله سوره‌های زلزال‌، القارعه‌، تکویر‌،غاشیه، نبأ،‌ مرسلات‌، قیامت و انفطار به موضوع پایان زمین و زندگی انسان اشاره شده است، گفت: در این سوره‌ها همان نشانه‌هایی ذکر شده که امروز برای پایان دنیا ادعا می‌شود، مثل تاریکی روز و لرزش زمین، بنابراین احتمال رخ دادن این مسأله در روز 21 دسامبر همان‌قدر ممکن است که می‌تواند دو دقیقه دیگر، دو سال دیگر، 200 سال دیگر یا دوهزار سال دیگر رخ دهد.

وی اظهار کرد: به‌جز این مطالب، به نکته‌ی دیگری که باید توجه کرد قوم مایاها و تفکر آن‌هاست. این قوم افرادی بودند که در مکزیک زندگی می‌کردند و تعدادی از آن‌ها هم در آمریکا، گواتمالا و کشورهای دیگر زندگی می‌کنند. این‌ها قبیله‌ای هستند مانند هزاران قبیله‌ی دیگری که در طول تاریخ، افکار، باورها و اندیشه‌های متفاوتی داشته‌اند،‌ مانند فینیقی‌ها‌، آشوری‌ها‌، در ایران لولوبی‌ها‌، گوتی‌ها،‌ هیتانی‌ها و عیلامی‌ها و ده‌ها نمونه‌ی دیگری که آثار این فرهنگ‌ها و تمدن‌ها را در ایران به فراوانی مشاهده می‌کنیم.

به گفته‌ی این باستان‌شناس، آثار این تمدن‌ها و فرهنگ‌ها در مناطق مختلفی مانند شهر سوخته در زابل،‌ شهداد در کرمان‌، تپه‌ی سیلک در کاشان‌، تپه‌ی حصار در دامغان،‌ تپه‌ی سنگ چخماق در شاهرود قابل مشاهده است.

پازوکی ادامه داد: فرهنگ‌ها، تمدن‌ها‌، اقوام و قبایل بنا بر خواست و مشیت الهی در برهه‌ای از زمان پدیدار شدند، مدتی روی زمین زندگی کردند و بعد هم نابود شدند. در قرآن هم به چنین اقوامی مانند لوط،‌ شمود و عاد اشاره شده است.

او با اشاره به این آیه‌ی قرآن که می‌فرماید ما برای هر قومی مدتی معین برای زندگی قرار دادیم تا آن‌ها را بیازماییم که چگونع عمل می‌کنند، افزود: پیدایش،‌ بقا و نابودی اقوام‌، تمدن‌ها و فرهنگ‌ها امری محتوم از جانب خداست و قطعا روزی مهلت آن‌ها به پایان خواهد رسید.