نجوم وفضا

یافته های جدید نشان می دهند که ممکن است در آینده ای نه چندان دور، بزرگترین ماه زحل دستخوش تغییراتی نسبتا مهم شود.
 سال هاست که اتمسفر ضخیم و غنی از نیتروژن و متان تایتان ، بزرگترین ماه زحل، دانشمندان را از مشاهده درون این کره عاجز کرده است.
بزرگترین ماه زحل از دید تلسکوپ ها به صورت گویی نارنجی رنگ پدیدار می شود. در سال 2004، فضاپیمای کاسینی-هاجنز موفق به عبور از جو تایتان شد و به دانشمندان اجازه داد تا برای اولین بار سطح این کره را ببینند. عکس ها از زمین هایی از متان سرد و مایع را نشان می داد که درست مانند آبی که در دل زمین راه باز می کند، صخره های تایتان را شکاف داده بود.
زمانی که عکس های تایتان سطح کنونی این ماه را نشان داد، در باره گذشته زیست محیطی این قمر عظیم ، اطلاعاتی در دست نبود. اما حال دانشمدان MIT و دانشگاه تنسی با بررسی عکس های تایتان متوجه شدند که رودهای سطح این قمر در برخی نقاط فرسایش ایجاد کرده اند و در این میان دو احتمال وجود دارد: یا فرسایش سطحی تایتان بسیار بسیار آهسته رخ می دهد یا اینکه فرضیه جدید رودخانه های کهن و سطحی متفاوت مطرح می شود.
پروفسور تیلور پرون در این باره می گوید:" این یک سطح است که بیش از آن چه ما می بینیم باید دچار فرسایش شده باشد. این مسئله سوال های جالبی را در ذهن ما در باره اتفاقات چند میلیارد ساله سطح تایتان به وجود آورده است."