نجوم وفضا

نخستین کپسول فضایی باری خصوصی جهان پس از انجام موفقیت‌آمیز آزمایشات خود در مواجهه با ایستگاه فضایی بین‌المللی و کسب تائیدیه ناسا برای انجام آخرین مرحله و نزدیک شدن به این مدارگرد، توانست با موفقیت گام بزرگی را در تاریخ صنعت خصوصی فضایی آمریکا بردارد.

کپسول فضایی دراگون که در روز سه‌شنبه 22 مه به فضا پرتاب شده بود، روز گذشته (پنج‌شنبه) با موفقیت اولین سری از آزمایشات پرواز در فاصله نزدیک با ایستگاه را پشت سر گذاشته و امروز پس از کسب تائیدیه از ناسا برای قرار گرفتن در فاصله 10 متری آزمایشگاه مدارگرد در ساعت 18:26 توسط بازوی روباتیک به آن متصل شد.

دراگون در اولین تلاش خود در روز پنج‌شنبه در ساعت 07:58 به وقت گرینویچ به فاصله 2.5 کیلومتری پائین و 40 کیلومتری پشت ایستگاه قرار گرفت که برای ساکنان آن مانند یک نقطه در فضای دور بود.

این فضاپیمای باری به طور رسمی در ساعت 11:25 به وقت گرینویچ روز پنج‌شنبه در نزدیکترین رویارویی خود از میان یک خط فرضی موسوم به «نوار R» که ایستگاه را به زمین مرتبط کرده، رسید.

کمی پیش از آن ساکنان ایستگاه فضایی به ارسال یک دستورالعمل به دراگون برای روشن کردن یک بارق نوری به منظور اطمینان از قابلیت پاسخگویی آن به فرمانها پرداخته بودند که با وجود فاصله زیاد آن برای مشاهده واکنش،‌ این فضانوردان اظهار کردند که طبق نشانگرهای سیستم آن، این فرمان دریافت و پاسخ داده شده است.

عصر جمعه این فضاپیما با کسب فرمانهای ناسا به مرور به ایستگاه نزدیک شده و سپس در ساعت 18:16 به وقت ایران در فاصله 10 متری آن قرار گرفت و دون پتیت و آندره کویپرس در ساعت 18:26 توانستند آنرا با بازوی روباتیک در فضا بگیرند.

این در حالی است که در مراحل نزدیکی این کپسول به ایستگاه و در فاصله 30 متری،‌ ناسا به دلیل بروز مشکل در حسگرهای پیگیری دراگون به آن فرمان عقب‌نشینی داده و برنامه اتصال برای ساعاتی به تعویق افتاد.

به گفته کارشناسان، بازتابهای بخش ژاپنی ایستگاه با این حسگرها تداخل پیدا کرده و باعث بروز مشکل شده بود.

این کپسول فضایی باری با ارتفاع 4.4 مترو عرض 3.7 متر آب نباتی شکل و حاوی تدارکات و تجربه‌های علمی دانش‌آموزان است.

دراگون قرار است کمتر از یک هفته در ایستگاه فضایی باقیمانده و پس از آن در روز 31 مه(11 خرداد) با محموله برگشت که حاوی تجربه‌های علمی تکمیل شده و تجهیزات غیر لازم بوده، به زمین ارسال شود.

این کپسول باری برای عبور از جو به یک سپر حرارتی مجهز بوده تا بتواند فشار را تحمل کرده و سپس در اقیانوس آرام فرود بیاید.

حصول موفقیت در این ماموریت برای آمریکا بسیار مهم است چرا که به معنی بازیابی جایگاه این کشور در فضا پس از پایان برنامه 30 ساله شاتل آن است. در حال حاضر آمریکا برای انتقال فضانوردان یا محموله‌های باری خود به ایستگاه فضایی به روسیه و فضاپیماهای سایوز آن تکیه دارد.

(ایسنا)