نجوم وفضا

به راستی که جهان هستی محلی بس پیچیده است، پر شده از کهکشان ها و ساختارهای بسیار بزرگ که در طی عمر 13.7 میلیارد ساله آن تکامل یافته اند.

 آن ها موادی کوچک و آشفته ای بودند که که در طول زمان ، درست مانند امواج یک برکه، همراه رشد جهان، بزرگ شده اند. با مشاهده چین و چروک های کیهانی، می توانیم از اوظاع ابتدایی جهان آگاه شویم. اما زمان ما بهترین زمان برای یافتن اطلاعات است یا اینکه باید میلیاردها ستاره را در آینده یا گذشته مورد بررسی قرار دهیم؟

محاسبات جدید توسط تئوریسین هاروارد، آوی لوئب نشان می دهد که بهترین زمان مطالعه کیهان، 13 میلیارد پیش بوده است، 500 میلیون سال پس از بیگ بنگ و هرچه به سمت آینده پیش برویم اطلاعات کمتری از جهان برای ما باقی خواهد ماند.
لوئب دراین باره می گوید:"من بسیار خوشحالم که در یک زمان کیهانی، کیهانشناس شده ام چرا که هنوز وقت هست تا به راز پیدایش جهان پی ببریم و سرنخ ها به طور کامل محو نشده اند."

زمانی که یک کهکشان جوان است، شما نمی توانید آن را ببینید و وقتی کمی پای به سن می گذارد  تازه نور انتشار یافته به چشم شما می رسد. هر چند در کهکشان های قدیمی تر و متکامل تر، ماده تجزیه می شود و پیوندهای جاذبه ای ایجاد می کند و به خاطر همین گل و لای در دریاچه کیهانی شما اطلاعات اولیه راازدست می دهید . ایندو اثر، همدیگر را خنثی می کنند،اول اینکه رشد می کنند و دوم اینکه متلاشی می شوند.