نجوم وفضا

تا به حال اخترشناسان تصور می کردند که ابرسیاه چاله ها می توانندتنها بر منطقه اطراف خود تأثیر بگذارند. یک همکاری علمی از طرف دانشمندان در مرکز تحقیقاتی هیدلبرگ نشان داد که گازهای سرگردان در فضا قادرند اشعه گامای منتشر شده از سیاه چاله ها را جذب کنند و به شدت گرم شوند. این نتیجه خیره کننده نقش بسیار مهمی را در شکل گیری ساختار کهکشان در عالم کیهانی ایقا می کند.

هر کهکشان، دارای یک ابرسیاه چاله در مرکز خود است. چنین سیاه چاله هایی می توانند اشعات بسیار پر انرژی گاما را منتشر کنند که به آن ها بلازار می گویند. بر خلاف تمام اشعات مرئی مانند نور و امواج رادیویی که به راحتی در عالم کیهانی جا به جا می شوند، اشعات گاما این چنین نیستند. تعامل این موج خاص رادیویی با نور مرئی که توسط کهکشان تولید می شود، آن را به ذرات پایه ای الکترون و پوزیترون تبدیل می کند. این ذرات با سرعت نور حرکت می کنند. در نهایت توسط گازهای سرگردان کند می شوند و انرژی آن ها به گرماتبدیل می شود. در نتیجه گازهای اطراف نیز کم کم گرم می شوند. در حقیقت گرمای گازهای نیمه متمرکز در آن منطقه 10 برابر بالاتر رفته و در مکان های با تمرکز بالا، بیش از صد برابر افزایش می یابد.