نجوم وفضا

قبل از اینکه در سال 1608 میلادی / 987 شمسی تلسکوپ اختراع شود، تصویر ما از جهان تنها شامل زمین، ماه، خورشید، سیارات عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و مریخ و هر ستاره دیگری می‌شد که می‌توانستیم در کهکشان راه‌شیری مشاهده کنیم. اما هم‌زمان با توسعه توانایی‌های ابزارهای نوری ما، مرزهای جهان قابل مشاهده نیز گسترش یافته است. نقشه تعاملی زیر نشان می‌دهد که جهان شناخته شده چطور از سال 1950 / 1329 تا سال 2011 / 1390 تغییر کرده است.
به گزارش پاپ‌ساینس،  اخترشناس انگلیسی، ویلیام هرشل، با استفاده از یک تلسکوپ با دهانه 475 میلی‌متر، نخستین نقشه‌برداری اصولی آسمان را در قرن هجدهم انجام داد و بیش از 2000 کهکشان، سحابی و سایر اجسام دوردستی را آشکار کرد که برای چشم غیرمسلح نامرئی هستند. از آن زمان، تلسکوپ‌های نوری و رادیویی که روز به روز قوی‌تر می‌شوند، محدوده دانش ما را بسیار گسترش داده‌اند.
در سال 1948 / 1327، اخترشناسان تلسکوپ 5 متری هال را رصدخانه پالومار کالیفرنیا برپا کردند. اکنون پروژه‌های بزرگ مقیاس مانند نقشه‌برداری آسمان دیجیتال اسلون و ماموریت تلسکوپ کپلر ناسا، از تصویربرداری دیجیتال با حساسیت بالا و توان محاسباتی زیادی استفاده می‌کنند تا صدها ترابایت اطلاعات را از میلیون‌ها کهکشان که میلیاردها سال نوری دور از زمین قرار دارند جمع‌آوری و پردازش کنند. با هر بیت اطلاعات اضافه، جهان شناخته شده نیز بزرگ‌تر می‌شود.
نقشه قابل بزرگنمایی زیر از جهان شناخته شده به شما امکان می‌دهد تا جهانی را که بشر در سال 1950 / 1329 می‌شناخت، با چیزی که الان می‌شناسد مقایسه کنید. برای مشاهده نقشه در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.

 53275