نجوم وفضا

گرمابه‌ای از فوتون‌های جوان و باستانی که جهان امروز را اشباع کرده‌اند، «نور پس‌زمینه فراکهکشانی» نامیده می‌شود.

اندازه‌گیری دقیق EBL مانند اندازه‌گیری تشعشع گرمایی به جامانده از زمان بیگ‌بنگ (پس‌زمینه میکروموج کیهانی) در طول‌موج‌های رادیویی، برای کیهان‌شناسی رویدادی بنیادین به شمار می‌آید.

مطالعه جدید که توسط آلبرتو دومینگز و شش همکارش انجام شد، بر مشاهدات گسترده طول‌موج‌های امواج رادیویی تا اشعه‌های گامای پرانرژی (که از چندین سفینه ناسا و تلسکوپ‌های زمین‌محور بدست‌آمده بودند) متکی بود.

این مطالعه بهترین اندازه‌گیری تاکنون در خصوص تکامل EBL را طی پنج میلیارد سال گذشته به دست می‌دهد.

اندازه‌گیری مستقیم EBL با جمع‌آوری فوتون‌های آن توسط یک تلسکوپ، چالش‌های تکنولوژیکی دشوارتری را در مقایسه با تلاش برای رصد باند کم‌نور کهکشان‌ راه شیری در طول شب و از میان منطقه منهتن به همراه دارد.

زمین در درون یک کهکشان بسیار درخشان حاوی میلیاردها ستاره و گازهای درخشان قرار گرفته است.

نور خورشید از خلال غبار در مدار زمین منتشر می‌شود و تشعشع نور زودیاکی در عرض طیف نوری تا مادون قرمز با طول موج طولانی را خلق می‌کند. بنابراین، تلسکوپ‌های زمین‌محور و فضامحور قادر به اندازه‌گیری مستقیم EBL نیستند.

فیزیک‌دانان نجومی EBL را غیرمستقیم و از طریق اندازه‌گیری جذب اشعه‌های بسیار پرانرژی از فروزنده‌های (blazar) دوردست انجام دادند.

این اجرام، سیاه‌چاله‌های فوق عظیم واقع در مراکز کهکشان‌ها و دارای جت‌های درخشان هستند.

نتایج جدید مبین این واقعیت است که انواع کهکشان‌های مشاهده‌شده تا به امروز، مسئول بخش اعظم EBL طی زمان هستند.

جزئیات این موفقیت علمی در Astrophysical Journal منتشر شد.