نجوم وفضا

مهر، تحقیقات نظری نشان می دهد که میزان اکسیژن سیاره های شبیه زمین که حول محور ستاره های کوتوله سفید می چرخند از سیاره هایی که دور یک ستاره شبیه به خورشید می چرخند، بیشتر است.

میزان قابل توجهی از اکسیژن در اتمسفر یک سیاره دور نشان دهنده وجود حیات در این سیاره است.

تصویر گرافیکی از یک سیاره شبیه به زمین که دور یک کوتوله سفید می چرخد، جایی که تحقیقات جدید نشان می دهد که احتمال یافتن حیات در آن بیشتر است

آوی لئوب از مرکز فیزیک نجومی هاروارد اسمیتسونیان اظهار داشت: در جستجو برای علائم بیولوژیکی فرازمینی نخستین ستارگانی که ما مورد مطالعه قرار می دهیم کوتوله های سفید هستند.

کوتوله سفید ستاره ‌ای است که دیگر سوخت هسته‌ ای آن تمام شده و در نتیجه بسیار فشرده و کوچک می‌شود. چنین ستارگانی بسیار داغ هستند ولی آهسته آهسته دمای خود را از دست می‌دهند.

یک کوتوله سفید که معمولا اندازه زمین است طی زمان ناپدید می شود اما می تواند دنیای نزدیک خود را تا میلیاردها سال گرم نگاه دارد. از آنجا که کوتوله سفید بسیار کوچکتر و ضعیفتر از خورشید است، یک سیاره نزدیک به آن که آب مایع کافی در سطح آن وجود داشته باشد می تواند قابل سکونت باشد. چنین سیاره ای می تواند هر 10 سال با فاصله ای حدود بیش از 1 میلیون و 600 هزار کیلومتر دور این کوتوله سفید حرکت کند.

پیش از آنکه یک ستاره کوتوله سفید شود به یک غول سرخ تبدیل می شود و سیاره های اطراف خود را از بین می برد، بنابراین یک سیاره باید پس از آنکه یک ستاره به کوتوله سفید تبدیل شد در مدار این ستاره قرار گیرد.

این سیاره ممکن است از بقایای گرد و غبار و گاز تشکیل شود و یا از فاصله دورتر به این نطقه مهاجرت کند.

مطالعات پیشین نشان می دهد که وفور عناصر سنگین روی سطح کوتوله سفید نشان دهنده شکست قابل توجهی از سیارات صخره ای اطراف آن است.

لئوب تحقیقاتی از 500 کوتوله سفید انجام داده اند تا سیاره های قابل سکونت را کشف کنند.

این تصویر از تلسکوپ هابل نشان دهنده ستاره ای است که پوسته خارجی خود را که از گاز تشکیل شده از خود خارج می کند و ستاره کوتوله سفید به عنوان یک نقطه سفید در مرکز باقی می ماند

براساس اظهارات این محققان، بهترین روش برای یافتن این سیارات، جستجوی گذرا است تا ستاره ای کشف شود که هنگام عبور یک سیاره درحال عبور از مقابل خود، درخشش ضعیفی دارد.

از آنجا که یک کوتوله سفید هم اندازه زمین است، یک سیاره هم اندازه زمین می تواند قسمت اعظم نور کوتوله سفید را بپوشاند و شکست نور ایجاد کند، نکته مهم این که ما تنها می توانیم اتمسفر سیاره های درحال گذر را مطالعه کنیم.

محققان امیدوارند که تلکسوپ فضایی جیمز وب که قرار است اواخر این دهه به فضا پرتاب شود توانایی تشخیص این دنیاهای بیگانه را داشته باشد.