نجوم وفضا

جو مریخ سرخ‌فام است و در آسمان شب از زمین نیز سرخی آن دیده می‌شود. این سیاره دو ماه کوچک به نام‌های فوبوس و دِیموس دارد که شکلی نامنظم دارند. این دو ماه احتمالاً شهاب‌سنگ‌هایی هستند که در مدار بهرام به دام افتاده‌اند.

مریخ، سیاره سرخ‌فام منظومه خورشیدی، نصف زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکی‌های روی زمین است. همانند زمین، یخ‌های قطبی، دره‌های عمیق، کوه، غبار، طوفان و فصل دارد. در دشت‌های آن مانند ماه، گودال‌هایی حاصل از برخورد سنگ‌های آسمانی دیده می‌شود. با وجود اندازه کوچکش، بلندترین قله سامانه خورشیدی یعنی کوه المپوس و بزرگ‌ترین دره سامانه خورشیدی در این سیاره پیدا شده‌است.
فرسوده بودن بیشتر دهانه‌های برخوردی سیاره بهرام نشان‌دهنده فعالیت زیاد زمین‌شناختی در این سیاره است.
روزهای بهرام 24 ساعت و 37 دقیقه طول می‌کشد. از آن‌جا که محور سیاره بهرام همانند زمین 24 درجه کج است در این سیاره نیز فصل‌های سال وجود دارند. اما هر سال بهرامی تقریباًدو برابر سال زمینی یعنی 678 روز به‌درازا می‌کشد.
مریخ از نظر اندازه، جرم و جاذبه سطح، حالتی بین زمین و ماه (ماه زمین) دارد؛ ماه قطری برابر نصف قطر مریخ دارد، در حالیکه قطر زمین دو برابر قطر مریخ است، زمین دارای جرمی در حدود ده برابر جرم مریخ است، در حالیکه جرم ماه ده برابر کم تر از مریخ است. ظاهر سرخ-نارنجی رنگ این سیاره در اثر وجود آهن(III) اکسید، که بیشتر به هماتیت یا زنگ آهن مشهور است، به وجود آمده‌است.

علی‌رغم آب‌وهوای به شدت خشک مریخ، بوران‌هایی شدیدتر از آن‌چه تا کنون در زمین مشاهده شده است سطح این سیاره را درنوردیده‌اند؛ اتفاقی که احتمال دارد در آینده هم گاه و بی‌گاه رخ بدهد.
به گزارش نیوساینتیست، هیچ باران یا بورانی (کولاک برف) تاکنون در مریخ مشاهده نشده است، سیاره‌ای که اساسا برای 3.5 میلیارد سال اخیر سرد و خشک بوده است. اما شواهد معدنی نشان می‌دهد که به طور متناوب، دریاچه‌های کوتاه عمری بر روی سطح این سیاره شکل گرفته‌اند. این دریاچه‌ها احتمالا زمانی شکل گرفته‌اند که برخورد شهاب‌سنگ‌ها یخ موجود در پوسته مریخ را گرم کرده یا زمانی‌که مخازن زیرزمینی آب که توسط حرارت درونی سیاره گرم می‌شدند، راهی به سطح مریخ یافته‌اند.

ادامه مطلب...

کپسول فضایی «دراگون» روز پنجشنبه با ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدار زمین دیدار خواهد کرد.

 نخستین فضاپیمای بدون سرنشین خصوصی جهان روز سه‌شنبه 22 می (دوم خرداد) از پایگاه کیپ کاناورال فلوریدا توسط موشک فالکون 9 به فضا پرتاب شد.

«الون ماسک» مدیرعامل شرکت SpaceX به عنوان مجری پروژه فضاپیمای «دراگون» تأکید کرد: تمام سیستم‌های فضاپیما در وضعیت سبز قرار دارند و «دراگون» امروز پنج شنبه در ساعت 7:47 دقیقه به وقت گرینویچ ( 12:17 به وقت ایران) با ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) دیدار خواهد کرد.

در صورت عدم بروز مشکل در انجام مانور در اطراف ایستگاه، این فضاپیما روز جمعه 25 می (پنجم خرداد) به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل خواهد شد.

طبق برنامه‌ریزی صورت گرفته، دو فضانورد از ناسا و آژانس فضایی اروپا بوسیله یک بازوی روباتیک کار اتصال فضاپیمای «دراگون» به ایستگاه فضایی بین‌المللی را انجام خواهند داد.

نخستین فضاپیمای باری خصوصی جهان حامل 544 کیلوگرم تجهیزات از جمله لباس، غذا، باتری، لپ تاپ و تجهیزات آزمایشگاهی برای شش فضانورد مستقر در ISS است.

در روایات اسلامی آمده که کفار مکه از پیامبر اسلام (ص) تقاضا کردند برای صدق دعوی خود ماه را به دو نیم بشکافد و به او قول دادند که اگر چنین نماید به دین اسلام و صدق گفتار او ایمان خواهند آورد... آن شب آسمان صاف و ماه به صورت کامل (بدر) بود، پیامبر (ص) از خداوند خواست تا آنچه را که کفار مکه از او خواسته اند به آنها نشان بدهد تا ایمان بیاورند... خداوند دعای پیامبرش را اجابت کرد... و سپس ماه به دو نیم شکافته شد، نیمی در کوه صفا و نیم دیگر در کوه قیقعان در مقابل آن قرار گرفت.

ادامه مطلب...

دانشمندان با استفاده از تلسکوپ رصدخانه فضایی هرشل موفق به مشاهده و کشف یک کهکشان غول آسا، متشکل از تارهایی به آتش کشیده و میلیاردها ستاره جدید، شدند.
 این رشته ها، دو کهکشان خوشه ای را به هم متصل کرده اند و البته خوشه سومی نیز در کاراست که یک ابرکهکشان خوشه ای بسیار بزرگ را در کنار یکدیگر تشکیل داده اند.
این رشته اولین ساختار از نوع خود است که برای چنین محیط کیهانی، زمانی که مجموعه های غول آسا از چندین کهکشان بانام ابرخوشه ها در حال شکل گیری هستند، بسیار ضروری است،

این پل های درخشان کهکشانی سبب می شود که دانشمندان بتوانند بیشتر در باره پیدایش جهان و کهکشان ها اطلاعات به دست بیاورند.

کریستین کوپن در این باره می گوید:" ما بامشاهده این طناب ها بسیار هیجان زده شدیم، چرا که فکر می کنیم، شکل گیری خشن ستارها دراین منطقه، توسط تمام این خوشه ها تقویت می شود و عامل اصلی این مسئله نیز این طناب ها هستند."

محققین در مرکز MIT-Nasa و مناطق دیگر وجود یک سیاره را در فاصله 1500 سال نوری از زمین کشف کردند که به نظرمی رسد زیر فشار ستاره خود در حال تصعید شدن است.

 دانشمندان پی بردند که بازمانده ای دم شکل ، که بیشتر شبیه دنباله یک شهاب سنگ ، به دنبال سیاره راه افتاده که احتمالا بازگو کننده داستان تجزیه این سیاره است. با استناد به محاسبات محققان، این سیاره کوچک که از نظر اندازه، به عطارد می ماند، تقریبا حدود 100 میلیون سال آینده کاملا تجزیه خواهد شد.

دانشمندان متوجه شدند که این سیاره غبارآلود،هر 15 روز یک بار به دور خورشیدش گردش می کند، یکی از کوتاه ترین چرخش ها کهتا به حال کشف شده است. این مدت زمان کمدر چرخش بسیار طاقت فرساست و اینچنین گردش سیاره به دور ستاره نارنجی رنگ، دمای آن را تا 3600 درجه فارنهایت بالا می برد. دانشمندان معتقدند که در چنین دما و فشاری تمام صخره ها و فلزات سطحی سیاره ذوب و کم کم تجزیه می شوند.

باید به لیست چیزهای وحشتناکی که از فضا سراغ دارید، گرداب های فضایی عظیم الجثه را نیز اضافه کنید.

چرخش های عظیم در لبه مگنتوسفر عطارد – محلی که میدان مغناطیسی عطارد با ذرات باردار بادهای خورشیدی برخورد می کند – باعث شده تا براین سیاره پلاسما ببارد.
امواج کلوین-هلمهوتز که در مرز برخورد دو جبهه هوایی تشکیل می شوند، درست مانند دو جریان باد که در اتمسفر زمین با یکدیگر برخورد می کنند. این برخوردها به شکل ابرهایی عجیب و قابل رویت ظاهر می شوند. امواج KH همچنین در مگنتوسفر برخی سیارات پدید می آید و البته فضاپیمای ناسا این امواج را شناسایی در نزدیکی عطارد شناسایی کرده است.

همچنین داده های مخابره شده از این فضاپیما نشان داد که گردابه های به وجود آمده ناشی از امواج KH بسیار بزرگتر و 10 تا 30 بار بیشتر از آن چیزی که در گذشته تصورش می شد اتفاق می افتند.

به راستی که جهان هستی محلی بس پیچیده است، پر شده از کهکشان ها و ساختارهای بسیار بزرگ که در طی عمر 13.7 میلیارد ساله آن تکامل یافته اند.

 آن ها موادی کوچک و آشفته ای بودند که که در طول زمان ، درست مانند امواج یک برکه، همراه رشد جهان، بزرگ شده اند. با مشاهده چین و چروک های کیهانی، می توانیم از اوظاع ابتدایی جهان آگاه شویم. اما زمان ما بهترین زمان برای یافتن اطلاعات است یا اینکه باید میلیاردها ستاره را در آینده یا گذشته مورد بررسی قرار دهیم؟

محاسبات جدید توسط تئوریسین هاروارد، آوی لوئب نشان می دهد که بهترین زمان مطالعه کیهان، 13 میلیارد پیش بوده است، 500 میلیون سال پس از بیگ بنگ و هرچه به سمت آینده پیش برویم اطلاعات کمتری از جهان برای ما باقی خواهد ماند.
لوئب دراین باره می گوید:"من بسیار خوشحالم که در یک زمان کیهانی، کیهانشناس شده ام چرا که هنوز وقت هست تا به راز پیدایش جهان پی ببریم و سرنخ ها به طور کامل محو نشده اند."

زمانی که یک کهکشان جوان است، شما نمی توانید آن را ببینید و وقتی کمی پای به سن می گذارد  تازه نور انتشار یافته به چشم شما می رسد. هر چند در کهکشان های قدیمی تر و متکامل تر، ماده تجزیه می شود و پیوندهای جاذبه ای ایجاد می کند و به خاطر همین گل و لای در دریاچه کیهانی شما اطلاعات اولیه راازدست می دهید . ایندو اثر، همدیگر را خنثی می کنند،اول اینکه رشد می کنند و دوم اینکه متلاشی می شوند.

ادامه مطلب...

105 سال بعد شما کجا خواهید بود؟ من که دیگر در میان شما نیستم، اما امیدوارم شما عمر دراز و باعزتی داشته باشید. اما غرض از یادآوری گذر ایام مکدر کردن خاطر شما نبود، بلکه قصد داشتم به یادتان بیاورم که این فرصت استثنایی را غنیمت بشمارید. کدام فرصت؟ عرض خواهم کرد.

ادامه مطلب...