نجوم وفضا

در دنیا، هر روزی که می‌گذرد، خبری می‌شنویم از انواع رکورد‌ها و آدم‌هایی که سعی در این دارند که به نحوی نامشان را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کنند.

پرواز با بال و پرواز با بادکنک و پرش از ارتفاعات را همه جوره شنیده بودیم. اما مطمئنم نشنیده بودید که کسی خارج از جو زمین با لباس فضایی به سمت زمین پرواز کند و در ‌‌نهایت با چتر نجات به زمین برسد.

به گزارش روزگارنو، این فضانورد که فلکس بوامگارتنر نام داشته، 18 مایل از سطح زمین فاصله گرفته و از جو زمین خارج شده بود. او در یک اقدام باورنکردنی از فضاپیمای خود به زمین پرید و در پایان به کمک چتر نجاتش سالم بر زمین نشست و در مکزیک فرود آمد.

این خبر به سرعت در دنیا پیچید و موجب حیرت همگان شده است. البته رکورددار این پرش، فردی آمریکایی تبار به نام جو کیتینگر است که در سال 1960 از ارتفاع 19.‌5 مایل به سمت زمین پرید و رکورد گینس را از آن زمان به نام خود ثبت کرد. او در نیروی هوایی ارتش آمریکا فعالیت می‌کرد.

البته به گفته وی، این پرواز یک پرواز آزمایشی بوده و تصمیم دارد تا پایان تابستان رکورد دنیا را شکسته و تا ارتفاع 23 مایلی بالا برود.

ادامه مطلب...

یک شرکت هلندی قصد دارد در قالب مأموریت بی‌بازگشت Mars One تعدادی داوطلب را برای ادامه زندگی راهی سیاره سرخ کند!

 «باز آلدرین»، یکی از فضانوردان مأموریت آپولو 11 به ماه، تنها راه رسیدن انسان به مریخ را یک مأموریت بی‌بازگشت به سیاره سرخ عنوان کرده بود.

اکنون «باس لانس دورپ»، بنیانگذار شرکت Mars One در تدارک سفری بی بازگشت به مریخ است. از مشاوران برجسته این پروژه می توان به دکتر «جرارد هوفت» برنده جایزه نوبل و «برایان انکه» مفسر موسسه تحقیقاتی ساوث وست و از برنامه ریزان سفرهای فضایی اشاره کرد.

ادامه مطلب...

در یک گزارش مقدماتی مربوط به سال 1995 که اداره آرشیو کشور انگلیس منتشر کرده است یکی از افسران نظامی انگلیس نوشته است: تعیین هدف هواپیماهای ناشناخته‌ای که گزارش‌ها از مشاهده آنها حکایت دارند «باید در اولویت قرار گیرند.».

این افسر که در مدرک مورد نظر نامش مشخص نشده است می‌نویسد: «اگر موجودات ناشناخته فضایی وجود دارند ما درباره ماهیت و هدفشان چیزی نمی‌دانیم و مطمئن نیستیم که آیا خطری متوجه انگلیس می‌کنند یا خیر».

ادامه مطلب...

بسیاری از کهکشان ها حاوی میزان بسیار بسیار بالایی از گازهای مولکولی در فضایی بسیار کوچک و نزدیک به مرکزشان هستند. گازهای مولکولی به شدت چگال شده محل تولد بسیاری از ستاره ها هستند. کم و بیش گمان می رود که این اتفاقات به فعالیت های مرکز کهکشان ها مرتبط باشد.
بنابر این این بسیار مهم است که به بررسی ویژگی های شیمیایی و شرایط فیزیکی گازهای مولکولی در مرکز کهکشان ها پرداخته شود. برای به دست آوردن بهترین داده های تصویری بهتر است تا به مرکز کهکشان راه شیری خودمان سفری داشته باشیم.
تیم تحقیقاتی توانست خطوط امواجی به طول 0.87mm را مشاهده کند، که از مونواکسید کربن موجود در چندین دمای متفاوت  در مرکز راه شیری تابیده می شود. تلسکوپ ASTE در صحرای آتاکاما از سال 2005 تا 2010 بیش از 250 ساعت به مشاهده این امواج پرداخته بود. دانشمندان این امواج تازه را با اواج قبلی با طول موج 2.6  که از مونو اکسید کربن در همین مناطق تابیده شده بوده است ، مقایسه کرده اند. زمانی که دو اشعه تابیده شده از مونو اکسید کربن مقایسه می شوند به دانشمندان این اجازه را می دهند که دما و چگالی مولکول های گازی موجود در آن نقاط را اندازی گیری کنند.
با استفادهاز این داده ها، دانشمندان موفق به رسم جدول چگالی-حرارتی از دمای 50 تا 10 هزار درجه کلوین از مولکول های هیدروژن در هر سانتیمتر مکعب در مرکز کهکشان راه شیری شدند.
جدول چگالی-حرارتی رسم شده در مرکز کهکشان دارای 4 توده گازی است  (Sgr A, L=+1.3°, L=-0.4°, L=-1.2°). داده ها نشان می دهند که این چهار توده با سرعتی بیش از 100 کیلومتر بر ثانیه حرکت می کنند. Sgr A یکی از چهار توده گازی است که شامل ساگیتاریوس آ، هسته کهکشان راه شیری است.

یافته های جدید نشان می دهند که ممکن است در آینده ای نه چندان دور، بزرگترین ماه زحل دستخوش تغییراتی نسبتا مهم شود.
 سال هاست که اتمسفر ضخیم و غنی از نیتروژن و متان تایتان ، بزرگترین ماه زحل، دانشمندان را از مشاهده درون این کره عاجز کرده است.
بزرگترین ماه زحل از دید تلسکوپ ها به صورت گویی نارنجی رنگ پدیدار می شود. در سال 2004، فضاپیمای کاسینی-هاجنز موفق به عبور از جو تایتان شد و به دانشمندان اجازه داد تا برای اولین بار سطح این کره را ببینند. عکس ها از زمین هایی از متان سرد و مایع را نشان می داد که درست مانند آبی که در دل زمین راه باز می کند، صخره های تایتان را شکاف داده بود.
زمانی که عکس های تایتان سطح کنونی این ماه را نشان داد، در باره گذشته زیست محیطی این قمر عظیم ، اطلاعاتی در دست نبود. اما حال دانشمدان MIT و دانشگاه تنسی با بررسی عکس های تایتان متوجه شدند که رودهای سطح این قمر در برخی نقاط فرسایش ایجاد کرده اند و در این میان دو احتمال وجود دارد: یا فرسایش سطحی تایتان بسیار بسیار آهسته رخ می دهد یا اینکه فرضیه جدید رودخانه های کهن و سطحی متفاوت مطرح می شود.
پروفسور تیلور پرون در این باره می گوید:" این یک سطح است که بیش از آن چه ما می بینیم باید دچار فرسایش شده باشد. این مسئله سوال های جالبی را در ذهن ما در باره اتفاقات چند میلیارد ساله سطح تایتان به وجود آورده است."

نتایج یک تحلیل جدید بر روی یافته‌های قدیمی کاوشگر وایکینگ نشان می‌دهد که شاید این کاوشگر 36 سال پیش به درستی حیات میکروبی را در مریخ شناسایی کرده است!

ادامه مطلب...

در تازه‌ترین تصاویر ارسالی مدارگرد شناسایی مریخ، ام.آر.او، توده‌های یخ‌خشک روشنی را می‌بینید که روی رمل‌های مریخ نشسته است. این تصویر در اواخر پاییز نیم‌کره جنوبی مریخ گرفته شده است.

با آغاز زمستان در نیم‌کره جنوبی مریخ، دمای جو به ‌قدری افت می‌کند که دی‌اکسیدکربن موجود در جو یخ می‌زند و به‌صورت یخ خشک روی سطح می‌نشیند. این پدیده که در خود قطب جنوب مریخ با شدت بیشتری اتفاق می‌افتد، باعث افزایش سطح کلاهک قطبی مریخ می‌شود. با فرا رسیدن بهار و افزایش دما، یخ خشک تصعید می‌شود و کلاهک قطبی کوچک و کوچک‌تر می‌شود.